Merhaba, ben Jennie Kim.
Bunları yazmak için çok gencim, biliyorum.
Çok fazla uzatmayacağım başlıyorum...
Okuldan nefret ediyorum ama seviyorum çünkü sevmek zorundayım. Tek kaçış yerim orası çünkü.
Bazen arkadaşlarım soruyor "Eline noldu?" kedi tırnakladı. "kolların neden mosmor?" çarptım.
Neden bu soruları soruyorlar? Yaşadıklarımdan daha çok acıtıyor sorular.
Birini sevdim, ama o beni görmüyor. Göremeyecekte...
Ne kadar acınası? Çok.
Güzel değilim hatta efekt'le bile değilim. Yüzümü bazen silip atmak istiyorum ama sonra aklıma" o senin yüzün kendine gel sen sevmiyorsun diye atamazsın. " Aklımı çeliyor bu, Ama sadece bu çelmiyor işte.
Okuldan çıkıp eve gidiyorum."-----" neden çizgi çizdim biliyor musunuz? Yüzüme bakıp" nasılsın? " diye sormuyorlar bile o yüzden.
Kısacası herkes tarafından nefret ediliyorum.
Bunu yaşayacak naptım? O kadar mı arsızım? Yaşadıklarım mı fazla mı büyütüyorum? Onlar mı fazla duygusuz? Evet bu sorular gün boyu kafamı delip geçiyor.
Müzik olmasa yaşamam sanırım, ne yazık ki bir noktadan sonra onlarda zevk vermemeye başladı.
Neden doğdum? Neden yaşıyorum? Neden hala yaşamaya devam ediyorum? Biri var. Lisa. O olmasa çoktan ölmüştüm.
