TGIWS: Phoenix Ryler Velasquez's POV (Complete)

Part 18

Part 18

"What are you doing here?"

Nandito si Laureen. Nakaupo siya sa sofa, nakatitig kay Darlene. Nilipat niya ang tingin sa akin.

"Masama bang bisitahin si Darlene?" She raised an eyebrow.

"Oo, kung ano-ano tinuturo mo kay bebe Darlene. Baka mamaya kung anong ituro mo sa kaniya." Nakatingin si Owen kay Laureen.

Everyone was listening to their conversation, ganoon rin naman ako.

"Ouch, grabe naman kayo sa akin. I'm just here to visit her. How dare you all." Nilingon niya si Darlene. "Darlene, seryoso ka bang kaibigan mo ang mga 'to? Kung oo, ang pangit ng taste mo sa kaibigan. Look at their behavior!"

Napahalakhak naman si Darlene sa kaniyang narinig. Isa isa niya kaming tiningnan. "Wala na rin kasi talaga akong choice, Laureen.."

"Aw... grabe ka sa amin," the boys said dramatically.

Excuse me, I am not her friend.

"Truth hurts nga kasi, boys." Laureen chuckled. "And you know what? You guys are so whipped when it comes to her. Seriously... you all look like dogs."

"What the hell are you saying?" So, mukha akong aso ganoon ba 'yon?

"Grabe naman sa aso," Finn held his chest, acting like he was hurting. "Hindi naman."

"Promise, you all look like dogs. Loyal dogs, buruin niyo halos mag-alala kayo sa kaniya? Nuxs, huh? Darlene and her loyal dogs. Panay ang sunod niyo sa kaniya."

Darlene laughed so hard, looking at us. "Tangina," natatawang sabi niya. Sinabayan ni Laureen ang tawa niya. "Aso." Masama akong tumingin sa kaniya pero mas lalo lang siyang tumawa. "Velasquez, narinig mo 'yon?"

"Dude, I'm stating a facts," Laureen said as she leaned on the sofa. "'Di ba may uri ng aso? Sina Trevor bulldog tapos si Nix bullshit."

"You know what, Laureen, kung mang-iinis ka lang... the door is wide. You can leave," may diin sa salita ko.

"Tangina, ginawa pa kaming aso. Sa gwapo kong 'to, Laureen?! Hindi makatarungan ang sinasabi mo."

"Totoo naman ʼyon." Tumango-tango pa si Darlene kaya napairap ako.

"See? Sumang-ayon ang amo. Boys, say arf. Go bark," pang-aasar ni Laureen.

"Shut up." I rolled my eyes.

Panay ang pang-aasar ni Laureen kaya hindi ko mapigilan ang mainis. Seriously, she see us as a dog?  Hindi ko talaga maintindihan kung paano naging kaibigan ni Darlene ang babaeng 'to.

Halos mawalan na ng hangin sa katawan si Darlene dahil sa kakatawa niya. She was laughing so hard. Tumigil lang siya nang dumating ang Doctor para i-check siya pero hindi pa rin nawawala ang pang-aasar niya.

Nilagyan ko ng pillow ang likod ni Darlene bago naupo sa sofa dahil inagawan ako ni Laureen ng upuan. "Magla-lunch na, kumain na ba kayo?" tanong ni Darlene.

"Hindi pa. Ililibre kasi kami ni Nix."

Palagi na lang nadadamay ang pangalan ko.

"Huh? No," agad kong tanggi.

"Bilis na. Bumili na kayo. Huwag na magturuan." Pinagtulakan niya ako para tumayo. "Bumili na nga kasi kayo." Tumigil siya at tumingin sa akin ng seryoso. She looked at everyone too.

Wala akong nagawa kung hindi ang tumayo dahil sa tingin niya. Everyone did the same before getting their car keys.

"See?! Who's your dog, huh?" Laureen teased us again. "One look and everyone moved."