Jungkook's POV
එකසිය විසි තුන් වෙනි පාරටත් මම ඇදෙන් දිගා වෙලා ටීවී එකෙන් ටයිටැනික් සර්ච් කරේ මට මේවෙලාවේ බලන්න හිතුන එකම ෆිල්ම් එක ඒක හන්දා. මේ වෙලාවෙ විතරක් නෙවෙයි, මාස හතරක් තිස්සේ හැමදාම වගේ මම බලන එකම ෆිල්ම් එක ටයිටැනික් විතරක්ම උනා. ආදර කතා වලට ආස නැති මම ටයිටැනික් නැව ගිලෙන විදිහ ලොකු බරක් එක්ක බලාගෙන හිටියා. හැමදාම වගේ මම ටීවී එක දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට මගේ ඔලුව අතිතෙට ගියා.
'මට හරිම පාලුයි පපා. මට හරිම පාලුයි. ජිමින්, ටේයුන් හිටියත් මට ගොඩක් පාලුයි. ඔයා කවද්ද ආයේ එන්නේ? මේ වැකේශන් එක වත් එකට ඉමුද අපි. ප්ලීස්? මේ වැකේශන් එකවත් අඩුම තරමේ සේල් කරන්නේ නැතුව ඉන්න පුලුවන්ද පපාට?'
එදා මේ වචන ටිකෙන් පටන් ගත්ත අපේ කතාවට නරක අවසානයක් තියනවා කියලා දන්නවා නම් මම පපාට සේල් කරන්න යන්න කියලා කියනවා. මම හැමදාම පපා සේල් කරන අතරේ මොනවා හරි කරදරක් වෙයි කියලා බයකින් හිටියත් පපා හැමදාම මට පෙන්නුවා ඇයි මිනිස්සු එයාට දකුණු කොරියාවේ හොදම නාවික කැප්ටන් කියලා කියන්නේ කියලා. ඔෆර්ස් වැඩි වෙන්න වෙන්න බිසී උන පපාට අන්තිමට හොදම නාවිකයෙක් වෙන්න පුලුවන් උනාට, හොදම පපා කෙනෙක් වෙන්න පුලුවන් උනාද කියන ප්‍රශ්නේ එදා මම පපාගෙන් ඇහුවේ නැත්තන් අද මම මේ විදිහට ටයිටැනික් නැව ගිලෙන එක ආයේ ආයේ බල බල ඉදියිද කියන එක මගේ හිත සැක කරා.
මොනවා කරත් දැන් උන දේ වෙලා ඉවර උනා. හැම දේම හොද පැත්ත හිතපු මට මේකෙදි විතරක් හොදක් හොයාගන්න බැරි උනා. ජිමින් ටේයුන්ගෙන් ඈත් වෙලා, කොලේජ් යන්නේ නැතුව මම මතක අස්සේ හිර වෙවී හැමදාම ටයිටැනික් බල බල ඉන්නකොට මගේ ජිවිතේ ටයිටැනික් නැව ගිලෙනකොට අමුතු සතුටක් එන්නේ ඇයිද කියලා මට තේරුනේ නැ.
~Bon voyage Papa
YOU ARE READING
The Voyage | Jungkook Centric | Completed
Fanfictionදකුණු කොරියාවේ 'හොදම නාවුක කැප්ටන්' උන පපාට ඇයි මේ ජන්ග්කුක්ට 'හොදම පපා' වෙන්න බැරි උනේ? "ටයිටැනික් ගිලෙනකොට මට සතුටු හිතෙන්නේ ඇයිද කියලා මට තාමත් තේරුම් ගන්න බැ" - ජියොන් ජන්ග්කුක්
