Ahhh ahhh yine berbat birgün zaten benim hangi günüm berbat değil ki. Dedem öylece uyuyordu Orhan zaten kesin karı kız peşinde buna eminim. Orhan'ı dedem o daha 10 yaşında iken evlatlık aldı. Üvey kardeş olmamıza karşın çok iyi geçiniyoruz Orhan'la. Dedem uyandığında:
-Kızım uyandın mı? diye sordu keşke ona layık bir yiğen olabilsem benim bir cafede çalıştığımı sanıyor. Ona yalan söylemekten nefret ediyorum ama söylemek zorundayım. Bugün yine dedemin yüzünde yalandan bir gülümseme vardı. Ona:
-Evet dedecim uyandım ama çıkmak zorundayım. Cevabını verip iş için dışarı çıktım.Bana öyle bir bakıyordu ki ölecekmişim gibi geldi.Dedem:
-Ama harbi bırak şu işleri Melis yavrum. İkide bir işe gidiyorsun yavrum.
Onu yanağından öpüp dışarı çıktım.
Arkadaşlar ilk bölüm olduğu için fazla uzun yazmadım. Umarım beğenirsiniz.
