"Yahh Hyung මට ඔතන ඕනිනිනිනි අනේනේනේ!"
"අයියෝ පොඩි එකා...එනවා එනවා මම යනවා පිටිපස්සේ Seat එකට."
"හී හී තම්කූ Hyungieeeeyaaaaaaa"
"අම්මෝ Butter පාර. සැක් මේ Butter වැක්කෙරෙනවා."
Seoul airport එකේ ඉදලා අපි පිටත් උනේ Las vegas වලට. මීට කලින් යන්න හිටපු ගමනක්......ඒක.....ඒක මන් නිසා කල් ගියා. මාස ගානක්. ඒකට හේතුව මම විතරක්ම නෙමෙයි. Yooraගෙ මරණෙත් අපේ Concert එකට ලොකුම ප්‍රමාදයක් උනා.
FLASHBACK
මට එක පාර ඇහරුනේ කම්මුලට වැදිච්ච පාරක් නිසා.
"ඔප්පා......යා..ඔප්පා නැගිටින්න! අපි ඉක්මනට යන්න ඕනි"
හුරුපුරුදු දයාබර කටහඩක් මට ඇහුනා. එයාව අදුරගන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ. ඒත් මට එයාව පේන්නෙ නෑ. මගේ ඇස් දෙක බොද වෙලා. තවත් කම්මුල් පාරක් වැදෙන කොට මගේ ඇස් දෙක ඇරුනා. හැමදේම ටික ටික පේන්න ගත්තා. ඒ එක්කම මට ගොඩක් දේවල් මතක් වෙන්න ගත්තා.....
Lee! ඔය Lee කාරයා කරපු කියපු හැමදේම මට මතක් වෙන්න ගත්තා. තමන්ගෙම ළමයාටම මෙහෙම දෙයක් කරන්න! කොහෙන්ද එහෙම හයියක්? හහ්...වැඩි වෙනසක් නෑ. මගේ අප්පත් මගේ ජීවිතේ ගැනවත් හිතන්නෙ නැතුව මාව අගාධයකට ඇදලා දැම්මේ. ඒ අතින් බැලුවාම අපි දෙන්නම එක සමානයි.
Yoora මාව ලිහන අතරතුරෙදි අපි දෙන්නා හිටපු Room එකේ දොර ඇරුනා.
"ඔප්පා...ඔයා බය වෙන්ප එපා. ඔයා මෙතනින් බේරෙන්න බලන්න. හරිද?"
Yoora මට රහසින් කොදුරලා ටිකෙන් ටික ඉස්සරහට ගියා.
"Yoora... නවතින්න. එයාලා මගෙ මිනිස්සු"
"Boss....sorry අපි එන්න ටිකක් පරක්කු උනා."
"Aishh Sorry කිව්වාම හරිද මිනිහෝ? ඉක්මනට එනවා! මාව ලිහනවා."
මේ අතරෙ Yoora මගෙ කෙනෙක් එක්ක කතා කරනවා මම දැක්කා.
"ඔයාලා මෙතන හොයා ගත්තෙ කොහොමද?"
"Tracker device එකෙන් Miss. අපි Bossගෙ Ring eke Tracker එකක් set කරලා තියෙන්නේ. අපිට තැන Trace කර ගන්න ටිකක් වෙලා ගියා."
"ඕ..අපිව බේර ගන්න ආවාට Thank you and.....ඔයාට පොඩ්ඩක් අර අතන වැටිලා ඉන්න මනුස්සයාව බලන්න පුලුවන්ද?"
YOU ARE READING
•|COME BACK|•
Fanfiction"ඔයා ගියාට මම තාමත් ඔයා ගැන වද වෙනවා... දන්නවද? මම තාමත් හිතනවා ඇයි ඔයාට මාව එදා හම්බුනේ කියලා.. මට හැමදාම ඔයාව ගොඩාක් මතක් උනා. මතක් වෙන හැම වතාවේම හුස්ම හිරවෙන්න ඇඩුව..... මම කලේ සමාව දෙන්න බැරි දෙයක්. මම ඔයාට කරෙත් කිසිම හිතක් පපුවක් නැති තිරිසනෙ...
