Bir felaketin ortasında
Ben Zeynep 17 yaşındayım İstanbul'da yaşadıkları her türlü soruna şahit olduğum anne ve babamın yanında yaşıyorum hayatımda 3 kez okul değiştirdim ve üçüncüsü gerçekleşmesi sadece 1 gün oldu bugün benim yeni Okulumda birinci günüm Babamın işi değiştiği için bir Koleje geçmem konusunda yapılan ısrarlar sonucuna yazıldığım ve Okul müdrümüzün Burada hayat var dediği büyük okulumda İlk günümü yaşıyorum 3 saattir burada olmama rağmen sadece bir derse girebildim Çünkü bir felaketin ortasındaydım
Neler olduğunu fazla anlayamadım Sadece şu kadarını fark ettim dersten acil bir anonsla çıkarıldık Konferans salonunda toplandık Burası cehennemden beter müdür konuşmaya çalışıyor kimsemiz dinlemediğini bile bile bir şeyler anlatmaya çabalıyor Ben dinliyorum dinlemeyi sevdiğimden değil konuşmaları bitiren eylemin dinlemek olduğunu bildigimden
Çocuklar Eğer şu an susmayan olursa ismini aldığım gibi kaydını sileceğim
Sessizlik ne olması bekleniyordu bu şekilde devam edilmesine izin çıkacağımı eski okulun böyle değildi Tamam orada da gürültü olurdu Ama burası bir başka hiçbir şey umurlarında değil gülüyorlar Oysa ciddi bir durum olduğu belli onları susturan negane tehdit durumunun ailelerini geleceği olmamalı ama bunu onlara anlatmalıyız yine de başımın dikle dikleştiririm Susan suratlara gururla baktım Sanki ben susturmuşum gibi Tam o sırada kızın biri yanımdan çekil şurdan deyip kolumu iterek geçince gururunun söndüğünü fark ettim Aptal kız en ufak bir sorun yaşamadan olmaz değil mi başımı sahneye çevirdiğimde Okul müdürümüzün mikrofona doğru konuşmaya başladığını gördüm acil bir durumdayız şu an bütün sağlık birimleri Okulumuzun içinde bulunduğu duruma kitlenmiş durumda bunu siz nasıl söylerim bilmiyorum ama söylemek zorundayım çocuklar bir felaketin ortasındayız
Kısa ve net olarak durum buydu Bir felaketin ortasında artık ne olduğunu anlayabilmek için vücudum dikleştiririm Ne vardi yayginmi mı Deprem mi ne
Hocam rehin güzel kızlara bir şey olmasın Selam kızlar diye atıldı ön Koltuktaki çocuklardan biri solon buna inanamaz gibi gülüşürken müdür alnındaki TEB sildi çok daha kötüsünü yaşıyoruz 9 sınıflardan bir kız öğrenci yarım saat önce revire getirildi kendisine salgın bir hastalık teşhisi kondu revir doktorumuz Hakan Bey buna gerekli sağlık birimlerine bildirdiği an kapıyı kilitleme mizde emrettiler bütün sağlık ve emniyet birimleri şu an yolda ama telefondan anladığımız kadarıyla Okulumuz karantinaya alınıyor arkadaşlar şok çığlıkları inanılmaz Kahkahalar savrulan küfürler şaşkınlıklar ve çatık kaşlar
Evet bir felaketin ortasındayız okulda ilk günüm Annem daha evden çıkarken anlamdan öptüm Ve bugünüm iyi geçeceğini Emin olduğunu söyledi kulağımı gülümsemeye çalıştığımı hatırlıyorum ama içten içe biliyordum işin içinde ben varsam o iyi gitmezdi Ben tehlikeliydi mi benim psişikbir uğursuzluğun vardı Hiçbir yere alınmamalı Hatta bu okuldan derhal atılmalıydım okul Benim uğursuzluğun yüzünden yaşıyordu bu sorunu emindim ayağımın tozuyla gelip şimdi sizden tek istediğim şu Sorun çıkarmayın kaç gün burada kalırız bilmiyorum ama bu geceyi burda geçireceğimiz kesin okulun içindeki her odanın kapısı tek tek açıldı spor salonu kantin kütüphane
Yüzme solanu sahalar projeksiyon odası sınıflar zaten açıkti ve açık kalicak istediginiz yerde vakit geçire bilirsiniz tek istediğim sorun çıkmaması zaten bir öğrencimizin acisini yasiyoruz bir de sizden birinin başina gelecek başka bir olayi kaldiramayiz ve dikkat etmenizi istiyorum bu hastalık hepimize bulaşmış olabilir eğer herhangibi bir belirti gören varsa anında reviyere gidicek
Anlaşıldımı
Anlaşıldı boğuk mutsuz korku dolu bir cevapti bu hepimizin ağzindan
