Haydi Gel İçelim [STRAY KİDS]

1.7

"LÜTFEN ONA BİR ŞEY YAPMAYIN BENİM YÜZÜNDEN OLDU LÜTFEN" Diye bağırıyordu Seung beş adam kendisini beş adam polisi tutuyordu ve silahlarınıda almışlardı "sevgilin yaşayacak korkma" dedi Chan'ı tutan adamlardan biri Seung'un gözleri patlamıştı "ama bir şartla" diyerek polisin eline silah verdiler "bunun içinde sadece bir mermi var yani bize saldırmaya çalışma yapacağın tek şey Seungmin'i öldürmek olucak eğer yapamazsan o ölecek" Chan'ın gözleri dolmuştu "ne diyorsunuz siz? Ç-çok saçma BU NEDEN BANA BUNU YAPTIRIYORSUNUZ?" ağlıyordu ikiside Chan'ın çaresizce bağırışları daha çok ağlatıyordu küçük olanı "sikeyim sizi" adamlar sinirlenmişti "hadi seni mi bekleyecegiz sabaha kadar?" Chan ne yapacağını bilmiyor titriyordu "özür dilerim Seungmin" titreyerek tetiği çekti aşk sevdiği için ölmek miydi? Yoksa sevdiği için yaşamak mı? Chan silahi doğrultmuştu Seung ise gözlerini kapatmış ölümü bekliyordu "yapamam" silahi indirmişti Chan "git ve intikamını al" demişti Chan silahi kendi kafasına dayıyarak "hayır hayır hayır vur beni öldür kıyma kendine" Seung çok ağlıyordu "üzgünüm seni seviyorum" ve silah patladı "HAYIR LÜTFEN BENİ BIRAKAMAZSIN YAPAMAZSIN YA LÜTFEN UYANSANA SENİ PİÇ sana güvendim ailem olmuştun benim ailem olmuştunuz  benim yüzümden hepiniz benim için öldunuz sanırım bunu dilemek için cok geç ama keske doğmasaydım belki daha fazla mutlu olurdunuz" sevgilisinin kucağında ağlıyordu "BIRAKIN BENİ" adamlar çocuğu kaldırmaya çalışmıştı "kalk bizimle geliyorsun" Seung'u zorla kaldırıp son kata çıkarmışlardı
 

"Gerard... SENİ SİKİK PİÇ OROSPU ÇOCUĞU GEBERESİCE PİSLİK" diyerek güvendiği herkesi öldüren adamın üstüne atlamıştı amacı adamın silahını yere düşürüp almaktı ve amacına ulaştıda Seung öldürecekti adamı ama tetiği çektiği anda tüm korumalar ona silah çekmişti "size gerek yok ilk önce bu piçten abimin sonra kendimden diğerlerinin intikamını alacağım" Gerard şaşırmıştı "kininin kendini öldürebilecek kadar büyük olduğunu bilmiyordum seni tırsak tatlı biri sanırdım açıkçası ama öfkenin ve kinin tum duygularını ezip geçmiş" Seung çıldırmış gibi ağlıyordu nefes bile zor alıyordu "kapa çeneni seni piç gebereceksin" ve sonunda intikam silahi patladı olmuştu Gerard adamlar ise şaşırıp kalmıştı bir süre etkisinde kalmislardi o sirada Seung dusunme firsati bulmustu tatmin olmamisti hala mutsuzdu bu başarısızlığının simgesiydi işte bir süre sonra adamlar patronlarının olumunun etkisinden çıkıp tetiği cekmislerdi "size gerek yok  ben kendimi öldüreceğim" titreyerek silahi boğazına dayadı ve günün son silahi patladı nereden bilebilirlerdi o gecenin hepsinin sonu olacağını hem de bir intikam uğruna...