-მადლობა- გოგონა მაწვდის კაპუჩინოს და მალე კედლებში უჩინარდება, მე კი ტელეფონს ჩავციცინებ, უეცრად შეტყობინება მომდის უცნობისგან,
: ძალიან ლამაზი ხარ :
მეცინება,
- ეს ვინ გადარეულია-
კიდევ მომდის ესემესი
: ნუ გეშინია გადარეული სულაც არ ვარ:
ახლა უკვე შევშინდი, ნუთუ ის მითვალთვალებს, თვალებს ირგვლივ ვაცეცებ, ჩემს ირგვლივ ბევრი ხალხიაა
ახლა მე ვწერ მას
: შენ რა მითვალთვალებ? :
მალევე მპასუხობს
: ჭკვიანი ხარ:
ეს რა ჯანდაბააა, ახლა ვინღა ამეკიდაა
: მოიცა შენ აქ ხარ? :
: კი ჩენს წინა მაგიდაზე ვზივარ:
ახლა უკვე თვალებით ვეძებ მას, წინა მაგიდასს ვუყურებ, უეცრად თვალებში მაშტერდება ვიღაცა და მეც მას შევხედე, და დავინახე ახალგაზდრა ბიჭი, ლამაზი გარეგნობით, შავი სმოკინგი ეცვა, ძალიან სიმპატიურიაა.
კიდევ მომდის შეტყობინება
: ძალიან ლამაზი თვალები გაქვს:
: ძალიან გთხოვ ნუღარ მწერ:
უკვე ავდექი და წასვლას ვაპირებდი როდესაც ხელზე ძლიერ
შეხებას ვგრძნობ, გავიხედე მისკენ და იმ სულელს ვხედავ
- ხელი გავიშვი - ვწრიპინებ
- წამოდი ერთ ადგილას წაგიყვან შემდეგ კი სადაც გინდა იქ წადი-
- არაა გამიშვიი, შენ რა სულ შეიშალე
- კი შევიშალე შენ შემშალე და გადამრიე, შენმა სხეულმაა...-
თვალებიდან ცეცხლებსს ყრის თან სადღაც მივყავარ, ვეწინააღმდეგები მაგრამ ამაოდ
-გამიშვი, გამიშვიიი- ვღრიალებ მაგრამ ვინ გისმენსს ისევ სადღაც მივყავარ
- გაჩერდი ნუღარ ფართხალებ აი მოვედით-
ვხედავ სახლს ლამაზად მორთულს
წინ კი ძალიან ლამაზი ბაღით, ეგრევე მიჩნდება შინით შესვლის სურვილი, ჩემი სისუსტეა ყვავილები
- ნახე შენი საყვარელი ყვავილი, იასამანი შენსავით ნაზი და ლამაზი-
გამიკვირდა საიდან იცოდა რომ იასამანზე ვგიჟდები
- მოიცა ეგ საიდან გაიგე რომ იასამანი მიყვარს-
- მე ყველაფერი ვიცი- მეუბნება და მიღიმის
ჯანდაბა ძალიან ლამაზია მისი ღიმილი,
- წამოდი შევიდეთ-
უცებ გამოვფხიზლდი და უკან დავიხიე, მან უცნაური სახით შემომხედა, მიხვდა რომ მეშინოდა
- ნუ გეშინია ჩემი გპირდები არაფერს დაგიშავებ- ცოტათი დამამშვიდა მისმა მზერამ და მომაჯადოვა კიდეც ამიტომაც დავთანხმდი და წინსვლა განვაგრძე
