Kaos ve Düzen

Adı Meçhul Şiir

Eğreti duruyor yazdıklarımın her hecesi.
Olsun.

Heba oldu belki bu ömrün birkaç gecesi.
Olsun.

Zihnim satırlarımın beldesi,
Geriye kalanlar ömrümün eldesi.

Yok oluyor birden uzay ve zaman,
Ben kalıyorum geriye;
Ve kendim, düşmanım en yaman.

Karışır birbirine gerçek ve zahir.
Belki iki üç kelime bana dair,
Biraz da boş söz ve zırva.

Bazen aruz, bazen hece,
Bazen de serbest biçimde
Savaşıyorum kendi içimde.
Düşmanım gün, dostum gece.
Bitsin, dursun istiyorum bir anlık
Sadece
Dönsün geri o sağır dilsiz karanlık