Yaklaşma bana {Minsung}

İstemiyorum

Sabah annem kapıyı ard arda çalmaya başladı bunun üstüne güzel rüyamda sıçrayarak kalkmıştım. "Anne gelebilirsin" diye mırıldandım ve annem saniyesinde içeri dalmıştı. "Oğlum bak beni dinle sana açıklayabilirim ama lütfen bir kerelik benim hatrıma kabul et" çok telaşlı gözüküyordu. "Anne iyi misin niye bu kadar heyecanlı ve telaşlısın?" "Bak söylüyorum ama bana kızma" "tamam anne hadi" "bak benim ilkokuldan bir arkadaşım geldi benim çalıştığım yere ilk tanımadım ama sonra anladım onun olduğunu neyse bak onun bir oğlu varmış senden bir yaş büyük ve bir kafe işletiyomuş çok büyük olmasada ordan geçinebiliyolarmış" "anne" "efendim" "ne diyosun düzgün kısa ve öz anlatır mısın" "tamam o zaman onun oğlu şuan buraya geliyo" birden gözlerim kocaman oldu ne demek buraya geliyo gelemez asla hayır "anne ne demek buraya geliyo istemiyorum hayır gelmesin gelemez o buraya"

"Oğlum lütfen eve 10 senedir biri gelmiyo ve seninde hiç arkadaşın yok bir kerelik sanada deneyim olur ama lütfen bir kere hem belki sosyal fobini yenersin lütfen" birden gözlerim doldu istemiyorum arkadaşta istemiyorum sosyal fobini yenmekte istemiyorum sadece tek kalmak istiyorum eve birinin gelmemesini istiyorum sadece biz olalım istiyorum derken birden bi zil sesi geldi o gelmiş olmalı. Hayır Jisung sakin ol ağlama sen güçlü bir insansın o yüzden sakin ol.

"Oğlum bak çocuk geldi ben gidip kapıyı açıdan sende hemen yüzünü yıka ve gel nolur" tabiki gitmicektim hatta yataktan bile kalkmicaktım birini görmek istemiyorum. İçerden sesler geliyodu hayır lütfen Tanrım nolur bana yardım et. Sesleri duymamak için yemen kendimi yorganın altına sakladım. Yaklaşık 10 dakkadır içerden konuşma sesleri geliyo ve bende hala yorganın içinde sakinleşmeye çalışıyodum. Birden sesler kesildi ve biri kapımı tıklattı hemen "gelebilirsin anne" dedim kapı açıldı ama ses yoktu tam kafamı yorgandan kaldırıp "ne var anne" demeden o çocuğu görmüştüm benim odamda sadece biz ikimiz hayır. Birden gözlerim doldu aklıma o pis adamın bana yaptıkları geldi ve kendimi daha çok geri çektim yanıma doğru gelmeye başladı. Ben geri çekildikçe yanıma geliyodu öyle yaptıkça daha çok ağlamaya başladım.

"Hey sakin ol sana zarar vermicem" ağlamama birde hıçkırık karışmıştı. Ona inanmıyodum bütün erkekler öyle bu dünyada güvendiğim tek bir erkek bile yok kendime dahi güvenmiyodum. Hâlâ ağlamaya devam ediyordum oda sanki sakinleşmemi ister gibi çok yavaş yaklaşıyordu bana istemsizce ağzımdan "yaklaşma bana" lafı çıktı. O ise hiç şaşırmamış veya duraksamadan yanıma yaklaşmaya devam ediyodu en son yatağıma gelip en köşeye oturdu. Ben kendimi yorganın içine saklamışken o yatağımdaydı ama yatağım büyük olduğu için aramızda yaklaşık 50 cm veya 1 m gibi bir aralık vardı.

Sonra birden kolumun üstünde bir el hisettim bu oydu hemen onu itip kendimi çektim ağzını açtı ve
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Devamı diğer bölümd umarım beğenirsiniz.