After Robin pulled up the car on the school's parking area, sabay na kami lumisan sa kotse. "How about the... capsules?" I asked her. We both now walking throughout the hallway as we started to experience stampede bacause of the students who are shouting, running and chanting not-so-popular names. I'm pretty sure they're heading to the stadium."I forgot. Wala nga palang mga class ngayon dahil Intrams." Sambit ko at kusa na lang kaming nag palitan ng tingin ni Robin then after a couple of seconds, sabay na lang kaming nag tawanan.
"Wanna watch the game?" Robin asked and I didn't hesitate to nod. Nang makapunta na kami sa stadium, marami na ang tao.
"Go, Clevers!!" Everyone is chanting at our school's basketball team. They're the Clevers.
"Ang ga-gwapo nila, noh?" I heard Robin speaking beside me. Lumipad ang tingin ko sa kan'ya at pati na rin sa mga manlalaro. Yep, halos lahat ng varsity players dito sa school ay talagang malakas ang dating. Lalo na 'yung sikat na magkakaibigan. Nasa sampu ang bilang nila na talaga namang tinitilian ng mga babae rito. "Look, Georgy. Pansin ko kanina ka pa tinitignan ni Sam."
My eyebrows literally rose up after I heard what she said. Is that even real? Robin looks like she doesn't have any idea na s'ya yung kanina pa tinitignan ng mga player sa ibaba.
Nakita ko na may binulungan 'yung Sam na isa sa mga nakaupo sa harapan. Tumayo naman ito at naglakad papalapit sa akin...?
"Hi, Georgia. Sam Steve wanted to ask you if you like to join their celebration after the game?"
"Oh my god." Robin Gasps into the air, elbowing me as if giving me signals na 'wag ko nang pakawalan ang opportunity na 'to. Napalunok ako at marahang tumango. Robin claps her hands as if there's no tomorrow. Lumipat ang tingin ko kay Sam. He's now preparing for the game.
Why do I feel something weird will happen? Alam ko na matagal ko nang gusto si Sam but It was only me and Robin who definitely know about my goddamn secret. Hindi naman 'yun ipagkakalat ni Robin sa iba. That's why it was so unusual Sam asked me for their after celebration when we never talked before. Even once. Ipinilig ko na lang ang aking ulo at nanood ng laro.
Maybe after many years of wanting him to notice me, he finally sees me.
Natapos ang laro. Muntik pa matalo ang Clevers laban sa Gentles buti na lang at bago matapos ang oras, na-shoot ni Reverick 'yung bola. Kaya ang ending, Meredith College ang nag-uwi ng tropeyo.
"Robin, I think kailangan na natin umal—" Hindi ko na natapos ang sasabihin nang bigla na lang ako hatakin ni Robin sa pulso at idinala papunta kila Sam.
Nang tuluyang makababa, do'n na ako nawala sa wisyo nang lumipat ang tingin ni Sam sa akin. "Oh, hi. Georgy."
"H-hello, Sam." This is freaking embarassing. It's feels like I'm uttering my words. I also can't look at him straight into his blue eyes. "Aalis na kami."
"Uh no. Sasama ka samin, George 'di ba?" He asked. What? Ako lang ang isasama nila?
"How about my bestfriend? By the way, she's—"
"Robin Soleia Brooke." Halos matigilan ako nang tuluyang banggitin ni Sam ang buong pangalan ni Robin. He even held out his hand infront of her. Inabot naman 'yun ni Robin and they shook their hands together. Simula no'n, hindi na nawala ang ngiti sa labi ni Sam.
"You wanna go with us?"
"Uhm... it's fine naman."
"Sam." Isang ka-player ni Sam ang bumulong sa kan'ya at tinapik s'ya sa balikat. I saw him smirked at saka nagsalita.
"I'm sorry, Robin but isa na lang daw kasi ang spot sa event place, eh. Next time na lang. I hope you understand."
"Oh no, no worries. That's totally fine. Basta aalagaan n'yo 'yung kaibigan ko." Robin looked at me and winked. Hindi ako makapagsalita ng maayos. Para bang ayaw kong sumama pag hindi kasama si Robin but if I won't let this happen, It seems I'd rejected the biggest opportunity in my life. What the fuck am I thinking?
"'Yun naman pala, Georgy. Ano? Tara na? 'Wag ka mag-alala. Aalagaan ka namin. Lalo na si Sam." Sambit ni Reverick. Pilit na lang ako ngumiti at nag lakad na kasama ang Clevers. Habang papalayo ay sinulyapan ko muna si Robin. She waved her hands na ginawa ko rin.
You need to be happy, George. Finally, Sam noticed you.
Nang makasakay na kami sa kotse, I noticed my phone started to light up. I checked it and I saw Robin's name popping up through the screen. Napangiti ako. Andami n'yang texts sa akin na mag ingat ako at hindi s'ya lalayo sa phone n'ya para kung sakali raw may mangyaring 'di maganda, she will be one call away.
Minuto ang lumipas nang makarating kami sa isang malaking bahay. "I-I can't see people here, guys."
"Grabe ka naman sa amin, Georgy. Tao rin naman kami." Nagtawanan sila habang ako ay hindi na maintindihan ang sarili sa sobrang kaba.
"I think, kailangan ko na umuwi. Hinahanap na kasi ako—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang bigla na lang may humila sa aking buhok at marahas akong itinapon sa damuhan.
And in one snap, tuluyang nag-agusan ang luha sa mga mata ko. Tell me it's just a dream, please. I tried to reach my phone through my pocket pero naunahan na 'yon kunin ni Sam.
"Please... please..." Hindi ko na alam ang gagawin ko. I felt weak. Dapat hindi na lang ako sumama rito.
"What, Georgy the easy-to-getty..." Muli silang nag tawanan. "Alam mo, Kiel, hindi ko alam kung bakit pa na'tin pinigilan si Robin na sumama eh. Nando'n na 'yung blessing, eh. Dalawa na sana kaso pinigilan mo pa ako."
Robin...
"Please... let me go. I-I know you only wanted Robin in the first place. P-pag may nangyaring masama sa akin ngayon, kamumuhian kayo ni Robin lahat at pag namatay naman ako, Robin will definitely sue all of you. Because she knows kayo 'yung last time na kasama ko."
Natigilan silang lahat. Please, let me get away from here. Marahang lumapit ang mukha ni Sam sa akin at marahas na pinisil ang magkabilaan kong pisngi.
He started caressing my breasts. Hindi ako nakapalag. Ang dumi-dumi ko. Panay lang ako iyak nang muli n'ya akong tinulak na halos mahalikan ko na ang lupa sa lakas.
"If you wanted to escape, promise me one thing, Georgy." He said and without any hesitation, I nod.