Asansör yukarı doğru hareket ediyordu. İçinde mesaisinden yorgunlukla ayrılan bir çalışanı taşıyordu, yani beni. Asansör hareketini sonlandırınca asansörü terk ettim.
Bu katta üç daire vardı. Benimkisi ise asansörün tam karşısındakiydi. Kapının önüne varınca ceplerimi yokladım. Ah, hadi ama! Anahtarlarımı almayı unutmuşum, yine. Neyse ki geçen hafta artık bu soruna bir son vermek için yedek bir tane yaptırıp girişteki saksıya saklamıştım.
Eğilip saksıdaki taşı kaldırdım ve altındaki anahtarı elime aldım. Taşı tekrar eski yerine bıraktım.
Anahtarı anahtar yuvasına soktum ve sağa doğru çevirdim.
Ah, sonunda evdeyim!
Eşimin banyodan gelen şarkı mırıldanması, odayı doldurmaya yetiyordu. Yanına gidip kapıyı tıklattım.