"hyungကျတော်တို့ကိုအဖြေပေးမယ်ဆို"
"အဲ့ဒါကhyung..စဉ်း..စဉ်းစားးအုန်းမယ်"
"ဟာhyungကလည်းကျတော်တို့နှစ်ယောက်စောင့်ရတာကြာနေပီhyungရာအဖြေပြန်ပေးတော့နော်"
"Hyungစဉ်းစားးအုန်းမယ်လို့မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို"
အခုJinနဲ့taehyungသူတို့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့hyungပေါက်စကိုအသည်းတွေတော်တော်ယားနေပီ။ ဘယ့်နဲ့ဗျာအဖြေတောင်းထားတာတစ်နှစ်ရှိပီ။အခုထိစဉ်းစားးအုန်းမယ်ဆိုတော့စိတ်လည်းတိုသလိုအသည်းတွေလည်းယားပါတယ်။ဘာလို့အသည်းယားတာလဲဆိုတော့ စဉ်းစားမယ်ပြောတာကို မျက်နှာလေးရဲရဲနဲ့ပြန်ဖြေနေတဲ့hyungပေါက်စလေးကြောင့်ပါလေ။
"Hyungတကယ်မပေးဘူးးလားး"
"Hyungစဉ်းး..စဉ်းစားးမယ်လို့ပြော..ပြောတယ်လေ"
"Hyungကမပေးတော့လည်း ကျတော်တို့ကHyungမကြိုက်တာလုပ်ရုံပေါ့"
"ဟင် ဟိုဟာတော့မဟုတ်ဘူးးမလား"
"ဟုတ်တယ်hyung..hyungကျတော်တို့နှစ်ယောက်Miလေးကိုလိုက်တော့မှာ"
"ဘိုင့်hyung"
ထွက်သွားတော့မဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အကျီစလေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲပီးငိုမဲ့မဲ့နဲ့ပြောနေသောhyungပေါက်စ
"မ..ဟင့်..မသွားပါနဲ့ hyungမင်းတို့နှစ်ယောက်လိုချင်တဲ့အဖြေကို..မ..ဟင့်..မနက်ဖြန်ပေးပါ့မယ်"
"ဟားးတကယ်လားးHyung"
"ပျော်လိုက်တာhyungရာ"
"အွန်းးhyungမ ..မနက်ဖြန်ပေးမယ်"
"အဲ့ဒါဆိုပြန်ရအောင်လေhyungမိုးချုပ်တော့မယ်"
"အွန်းး"
နှစ်ယောက်စလုံးသူတို့hyungပေါက်စရဲ့လက်နှစ်ဖက်ငိုတစ်ယောက်တစ်ဖက်စီဆွဲပီးပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့အိမ်ပြန်လမ်းကိုခရီးဆက်လိုက်ကြလေရဲ့။
ဒီလိုနဲ့အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ။
"မားးသားးတို့ပြန်လာပီ"
"ဟယ် သားထယ်နဲ့သားဂျင်လေးပါပါလာတာပေါ့ဟုတ်လား"
"ဟုတ်အန်တီ"