Hayat şiirlerim

Ruhani dostlarım

Doğdum büyüyorum,
Yaklaşıyorum sona yavaşça,
Sorguladıkça çözemiyorum,
Sonuca ulaşamıyorum,
Pes edemiyorum,
Düşüncelerimde boğuluyorum,
Elimde bir şey kalmadı,
Mutlu anlar geçiyor,
Mutsuzluk ise ebediyen sürüyor,
Kimse çözemiyor ama onlar anlıyor,
Benden daha çirkinler,
Benden daha mutsuz,
Benden daha kötü,
Ama kendi içlerindeki fırtına,
Benim en büyük dostum olmuş,
Anlayamamışım onları,
Vazgeçemiyorum ama sevmiyorum da,
Ellerim onları itemeyecek kadar,
Çaresizdi baktığımda aynaya,
Benim ruhani dostlarım,
Çıkın ama bırakmayın beni,
Silin aklımı sizi hatırlamayacak kadar,
Geçmişe inseniz bile,
Rahat bırakın beni,
Çaresiz değil.