DEN
"Babe, dinner?"
Napalingon ako mula sa pagkakatanaw sa bintana. There she is. Smiling. At the same time, sad..
Alam ko. Alam kong ako ang dahilan.
Sobrang busy sa trabaho. Sobrang nakakapagod. Kaya minsan, no, lagi pala akong walang oras para sa kanya. TRABAHO AT TAGAL NG PINAGSAMAHAN. Yan siguro ang dahilan kung bakit parang.. Parang nawawalan na ako ng gana sa kanya. Nagsasawa? Siguro. Ewan ko. Nalilito ako.
Ngumiti lang ako saka lumapit sa kanya.
"Tara."
**
Nakabibingi ang katahimikan sa loob ng kotse ni Ly. Siguro, dahil na rin sa ngaun lang ulit ako nasakay sa kotse nya, sa tabi nya. Mga two weeks na mula nang patigilin ko sya sa pag hatid sundo saken. Ang reason? Again, hindi ko alam.
*sigh* Alam ko im being unfair na sa sarili ko lalo na kay Ly. Maybe.. Maybe we need some space. And i will tell her later.
Napakunot noo ako nang mapansin ang daan aming tinatahak. Hindi kaya....?
Hawakan mo ang kamay ko,
Nang napakahigpit.
Pakinggan mo ang tinig ko,
Oohh hindi mo ba pansin?
Napaderetso ako ng upo. Nag bukas ng radio si Ly and saktong theme song namin ang tumutugtog. As we passed on a familiar street, memories flood right in front of my eyes.
Ikaw at ako..ohh whoo.
Tayo'y pinagtagpo..
Ikaw at ako..ohh whoo.
Hindi na muling mag kakalayo..
Huminto ang sasakyan. Napatingin ako sa kanya ng malaman na nandito kame sa dorm namin nung college.
Ngiti ang sukli nya sa mapagtanong kong mga mata.
Sabi na nga ba dito ang punta namin. B-bakit??..
Pumasok kame sa loob.
Madilim.
Humarap sya saken pagkatapos ay hinawakan ako sa dalawang kamay ko.
"Den, baby. Alam ko nagtataka ka kung bakit tayo nandito. Uhh.. I-I just want to.. to.. *sigh*." Hinawakan nya ang mukha ko. Pagkatapos ay muling nag salita.
"Baby, just let me bring you to past. Let me remind you how much we love each other.." Sabi nito. Hindi naman nakaligtas saken ang luhang tumulo mula sa mga mata nito.
Napapikit ako. I hate this feeling.
Ginaya nya ako sa dati naming kwarto at nakita ko ang set up nito. Kapareha nung set up noong niyaya nya akong maging girlfriend nya.
"Aherm.. Ms. Lazaro, shall we?" Nakangiting baling nito saken sabay lahad ng kamay nya.
We eat. Hindi sya nauubusan ng kwento. And somehow, napapangiti naman ako. Mula kanina kasing pumasok kame sa kwartong ito, parang nireplay naming dalawa ang nangyari na noon.
Niyaya nya akong magsayaw.
I wrapped my arms in her nape while her hands is in my waist. Then a slow music starts.
"I dont know. Hindi ko na alam kung ano pa ang pwede kong gawin para wag ka lang mawala sa akin.." She said after a minutes of staring at me.
Napayuko lang ako. Then suddenly, she hug me.
"When i laid my eyes on you for the very first time, deep in my heart, alam kong magiging special ka." She paused.
"Im happy. Masaya ako na naging tayo. Na minahal mo ako. Na you take the risk... N-na.. Yakap kita ngayon." Lumayo siya sakin. Still, wala akong imik.
Ngumiti sya at pinaka titigan akong mabuti. Hope is in her eyes at tila ba may hinahanap sya sa mga mata ko.
"Do you still l-love me?" Alangan ang ngiti sa mga labi nito.
Napayuko ako. Hindi ko alam. Hindi ko talaga alam.
Rinig ko ang impit na pag hikbi nya. Tila isang batang pigil ang pag palahaw dahil sa mapapagalitan siya. At that point, napaiyak na din ako.
Whats wrong with me? Ano ba? Bakit nagkakaganyan ka Den?!
"Im sorry.." Yan lang ang lumabas mula sa bibig ko.
She smiled. Then turn her back and run out of this room and i guess, in my life too.
*PAK!*
Out of no where, Ella came and slap me hard.
Nakatingin lang sya saken habang umiiyak sabay abot ng isang pamilyar na kwintas.
Ly! Here ohh. Hep! Hep! Dont open that necklace. Bubuksan mo lang yan kapag sa tingin mo ay di mo nako mahal. Pero di naman mang yayari un diba?
Natatandaan ko pang sabi ko noon kay Ly nang ibigay ko ang kwintas na ito sa kanya. Muli akong napaiyak nang mabasa ang nilalaman ng kwintas.
I love you.
Come back to me.
I run. I run and follow my heart.
**
I found her at the playground. Wiping her tears as she playing with the swing.
Tatawid na sana ako nang biglang may nakita akong sumulpot na truck at tila wala sa kontrol na lumihis ito ng daan. Nanlaki ang mata ko nang makita kung saan ito tutumbok.
"ALYSSA!"
--
Hello! Haha. Kamusta?
