GİZ

GERİ DONUS

Minadan

2 hafta sonra

Herşey okadar çabuk geçmişti ki neler olduğunu yeni yeni hissediyorum annem gitmişti herşeyi arkada bırakarak gitmişti inanmıyorum bu sırada deniz abim ve sözde babam hep yanimdalardi ve artık annenin vasiyeti üzerine dönme vakti gelmişti 11 sene sonra Türkiyeye İstanbula donecektim cok zordu hayatımı burda bırakıp gidecektim deniz hiç bir şey demedi diyemedi annemi kaybettiğimiz günden beri yanımda olmaya çalışıyor ama ben buna ne kadar izin veriyorum bu tartışılır hiç kimseyi gözüm gormuyor tek dusundugum annemin soluk yüzü kimseyle konuşmuyorum annem giderken abime bana ve babama mektup bırakmış benim disimdakiler okudu ama ben sanki mektubu okursam annem tamamen hayatımdan kayıp gidecekmiş gibi hissediyorum yapamiyorum bir türlü okuyamiyorum ama buradan çıkmadan okumam lazım annemin odasına girdim her zaman olduğu gibi kitap okudugu sandalyesine oturdum derin bir nefes aldım onu hissetmeye çalıştım ve mektubu açtım

Minama...
Canım kızım eğer bunu okuyorsan klişe olacak ama ben yanında yokumdur . Suan çok yanlız hissettiğini anlayabiliyorum ama unutma ben sen gormesende yanindayim abin o yanında ve seni hiç bırakmayacak buna emin ol baban babana sakın kizma ve kin besleme bunca zaman senden uzak durmasının nedeni bizi korumaktı ben sırf evlatlarım içim babandan koptum size zarar gelmesin diye oda buna sizin için katlandı Niye diyorsun bunu zamanı gelince anlayacaksın erinc Niye bizle değildi diye soracaksin hepsi iyiligimiz için kızım bunları unutma sana bir günlük bıraktım kasanın içinde dolapta şifre 88725 anlamını bulursun belki birgün günlükden sadece hergun bir sayfa okumanın istiyorum daha fazla degil çünkü kalbin icin ve senin için ogreneceklerin biraz ağır kızım deniz meselesi ona aşık degilsin ve sakin aşık olmadan hayatıni birine verme kızım denize aşık degilsin benim babana baktigim gibi bakmiyorsun ona unutma bunları İstanbula dön kızım abinle hayata tutun sana giderken kalbimi bırakmak isterdim ama olmadı sana birakabilecegim tek şey sevgim seni seviyorum bunu sakın unutma ve bundan sonra tam bir aslansoy gibi davran kızım kendine iyi bak
ANNEN

Hıçkırıklarimi tutamiyorumdum evet şimdi anladım annem gitti içimde çok büyük bir boşluk var hemen kasayi açtım şifre anlamsızdı neydi anlayamadım hemen günlüğe baktım eski bir defter bunca zaman benden saklananlar acaba neler yazıyordu hemen açıp ilk sayfasını okumaya başladım ama yazanla şoka girdim sadece bir sayfa unutma ve bunu okumaya İstanbula gidip toparlandiginda baslayacaksin annem işte olurken bile beni dusunmustu bunu niye yaptığını çok iyi biliyordum biran önce toparlanmam için dediği gibi yapacaktim hemen toparlanıp odadan çıktım odama gidip sıcak bir duş aldım ustumu giyinip günlü cantama koydum ve hazirdim hayatımın çoğunu bırakıp gidecektim kapiyi çekip assagiya indim beni görünce şoka girdiler abim "mi-mina sen iyi misin ?" Gayet iyi görünmeye çalışarak "iyiyim abi ve biran önce dönmek istiyorum"
"Mina zor olacak am-" lafını kesip hemen atıldım "daha zor ne olabilir beni buraya bağlayan tek şeydi onu da kaybettim daha ne zor olabilir artık çocuk değilim erinc aslansoy biran önce dönelim kaçarak bir yere varamayacagim "
"Mina çok hoşuma gitmesede deniz ona açıklama yapmak zorundasin ".
Kafami sallayıp bir dakika isteyip dışarı çıktım hemen denizi aradım ikinci çalışta açtı
"Gökyüzum nasılsın "
"Deniz uzatmayacagim dönüyorum ben bugüne kadar hep yanımdaydın böyle vedayi hak etmiyorsun ama yapacak bir şey yok böyle olmasi gerekiyor " biraz sessizlikten sonra ilk konuşan o oldu
"Beni hiç sevemedin zaten ama senden kolay kolay vazgeçmeye niyetin yok mina "
Bana adimla seslendi bunu ucu açık bir tehdit gibi hissettim daha fazla konuşmak istemedim ve ona kendine iyi bakmasını söyleyerek telefonu kapadım annemin isteklerinden birini yapmıştım içeriye girip abime baktim gidebileceğimizi söyledim babam ortalıklarda gorunmuyordu abime donup "Vural bey nerde dedim "
Abim sakin kalmaya çalışarak ve üstüne basarak konuşmaya başladı "" Baban mina kabul etsende etmesende o sen yukardayken bir önceki uçakla döndü burda kalmak ona acı veriyor muş "
Alaycı bir kahkaha attım acı uç harf bunca zaman bizi her ne sebeple olsun aramayan babam eşyaların arasında acı çekiyormus ne aşk ama amneme tek kizdigim konu hak etmeyecek adama değer vermesiydi ki bu adam ne yazık ki benim babam abim arkamdan iterek çıkmamı sağladı son kez eve bakıp derin nefes alıp arabaya bindim havaalanına doğru gittik ucu ucuna yetismistikk kontrollleri yaptirip uçaktaki yerimizi aldik uçak havalanmaya başladı aslında bu gidiş veda değildi oan anladım aslında herşey yeni başlıyordu Herşey ...

Devam etmek nerden aklıma geldi bilmiyorum ama ara vermeden devam edeceğim artık