မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ အခန္းငယ္ေလးရွိပစၥည္းမ်ားကို႐ိုက္ခြဲေနတဲ့လူတစ္ေယာက္
"ေစာက္ေကာင္မ ပိုက္ဆံ ဘယ္မွာလဲ လို႔ေျပာေနတယ္"
"မရွိဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ ရွင္ နားမလည္ဘူးလား"
"ဘာကိုမရွိတာလည္းေကာင္မနင္ဖြတ္လိုက္တာကိုငါမျမင္ဘူးလို႔ထင္ေနတာလား အခုခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးစမ္း"
ထိုအမူးသမားက သူ႔ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ပုံဟန္ အမ်ိဳးသမီးအား ဆံပင္အရင္းမွေဆာင့္ဆြဲလ်က္
"အာ့ ရွင္ လႊတ္ က်မကိုလႊတ္"
"Por Mae ကိုလႊတ္ေပးပါ por"
မ်က္ရည္စီးေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ေကာင္ငယ္ေလးမွာ မ်က္စိအလင္းေရာင္မရွိ လက္မ်ားကေရွ႕သို႔ႏွင့္ကာဆန္တဝါးဝါးျဖင့္
"ေဘးဖယ္စမ္း အကန္းေကာင္"
ေျပာေျပာဆိုတြန္းလိုက္တာေၾကာင့္ေဘးဘက္သို႔ယိုင္ခနဲ
"ရွင္က်မသားကို မထိနဲ႔ ရွင္ ေတာင္းတဲ့ပိုက္ဆံကို က်မေပးလည္းမေပးႏိုင္ဘူး ဒါက က်မသားေလးကိုေဆးကုဖို႔"
"ဟား ဖေအရင္းျဖစ္တဲ့ငါေတာင္မကုတာ မင္းလိုမိေထြးအဆင့္က ဘာ ဝင္ ရွည္တာလဲ အဲ့ေလာက္ေတာင္ သဲသဲလႈပ္ခ်စ္ေနတဲ့သားေလးကို ငါက႐ိုက္ေပးရမွာေပါ့ လာစမ္းမင္း"
လည္ဂုတ္မွ ကိုင္ကာ မညႇာမတာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပစ္လွဲခံရတဲ့ေကာင္ငယ္ေလး
"သားေလး!!! ရွင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ ဒါရွင့္ရဲ႕သားအရင္းေနာ္"
"အဲ့ေတာ့ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ ဒီဂ်ိဳဆိုးေကာင္ေၾကာင့္ငါစီးပြားပ်က္တာ ေဘးဖယ္စမ္း"
"ရွင့္ဘာသာရွင္ေစာက္သုံးမက်ပဲ ေလာင္းကစားလုပ္လို႔ မြဲတာေလ ဘာလို႔အျပစ္မရွိတဲ့ကေလးကိုလႊဲခ်ေနတာလဲ"
"ေကာင္မ အေတာ္ ႏႈတ္သီးေကာင္းေနတယ္ေပါ့"
သူမပါးျပင္ထပ္ေရာက္ရွိလာတဲ့လက္ဝါးရဲ႕ပူထူမႈကအသံၾကား႐ုံမွ်ႏွင့္အရွိန္မည္မွ်ရွိမည္ကိုမွန္းဆႏိုင္သည္။
"Mae"
"လာစမ္း Atthaphanမင္းကို သိပ္ခ်စ္တဲ့မိေထြးေရွ႕မွာ ဒီေန႔အေသ႐ိုက္သတ္ျပမယ္"
