~SON~

9

Bi anda kıvanca tokat atmıştım.gözleriyle adeta "sen bittin" diyodu.ne olduğunu anlayamadan kıvanç kolumu tuttu.bütün sinirini kolumdan cıkarıyodu.morartacak derecede sıkıyodu.
-"sen kimsin lan ha!! kimsin"
Hem bağırıyo hem de kolumu sıkıyodu.bense kıvranıyodum.
-"a kolumu acıtıyosun"
-"bana bak seni salak.bana kimse tokat atamaz."
Her bi kelimesinde kolumu dahada sıkıyodu.
-"aa bırak kolumu "
-"özür dile "
-"dilemicem"
Kıvanc kolumu kopartacakmışcasına sıkıyodu.daha fazla dayanamayacağımı anladım.
-"a tamamm! özür dilerim.bı-bırak kolumu"
Gözlerimden istem dışı yaşlar akmaya baslamıştı.kıvanç kolumdan elini cekince diğer elimle kolumu sıvazladım.şuan en yapmak istediğim hüngür hüngür ağlamaktı.ama kıvanctan özür dileyerek yeterince kendimi ezmistim.gözlerimi yerden ayırmıyordum.kıvancında bana baktığına emindim.
-"anladın mı ben kimim.bak kendimden özür diletecek kadar güclüyüm"
-"sen gücsüzün tekisin.sen kendini kandırıyosun.sana acıyorum biliyo musun.sevgi şevkat saygı nedir bilmiyosun.senin dünyan siyah bir sayfadan ibaret. "
-"bi b*k bildiğin yok"
-"sen nasıl bir adam olduğunu acıkca belli ediyosun."
-"kızım bana bak.benden uzak dur.kötü yanıma denk gelmeni istemem."
-"asıl sen benden uzak dur.cıkma karşıma.senden nefret ediyorum"
Hızla onun yanından ayrıldım.nereye gideceğimi bilmiyodum.eve gidemezdim.babama yalan söyledim.onun yüzüne bakamazdım.nereye gittiğimi bilmeden yürüdüm.hem ağlıyo hem yürüyordum.neden ağladığımı bilmiyodum.kıvancın karşısında aciz göründüğüm icin mi? Babama yalan söylediğim icin mi? Belkide her ikiside.
nefesim daralıyodu.bedenim beni taşıyamaz hale gelmişti.ne olduğunu anlayamadan yere yığıldım.kalkmak istiyordum ama bedenim cok gücsüzdü.gözlerime ağırlık cökmüştü.kendimi karanlığa hapsettim.

KIVANCTAN DEVAM
Hâla orada duruyordum.lafları beni etkilemişti.onun canını acıtmak istemiyordum.fakat gücsüz görünmekte istemiyordum.o tokatı haketmistim.saf ve bir okadarda masum bir kıza sürtük damgası vurmustum.pişman mıydım?elbette hayır.ben buydum.suan icimde beslediğim tek duygu öfke.kimse bana karsı gelemezdi.aptal bir kıza yenilecek kadar gücsüz deyildim...
Arabama binip eve gittim.yine ev sessizdi.odama cıkıp üzerime rahat biseyler giydim.ve yattım.aklımda nedense gamze vardı.acaba simdi napyodu? Belkide herzamanki gibi ağlıyodu.onu seviyormuydum bilmiyodum.belkide hoşlanıyodum.ama ben kimseye asık olmam.aşk aptallar icindir.
Daha fazla sacmalamamak icin uyumaya karar verdim.

GAMZE'nin BABASI
-"yok işte nereye gidebilir"
-"sakin ol gelir birazdan.
-"ben polise gidiyorum."
-"bence bi arkadasına falan mı baksak"
-"arkadasları kim bilmiyoruz ki"
-"tamam sen polise git bende gidebileceği yerlere bakayım"
....
Karakola gelmistim.
-"buyrun"
-"iyi akşamlar.kızım 1 saat önce evden cıktı.morali iyi deyildi"
-"öncelikle sakin olun.kızınızın ismini söyler misiniz? "
-"gamze eris 17 yasında"
-"daha önce böyle bi vakayla karsılastınız mı? "
-"ha-hayır."
-"peki nereye gidebilir bi tahmininiz var mı"
-"hayır."
-"tamam ben ekibe haber vericem.siz evinize dönün.bi gelişme olursa sizi bilgilendirirler"
-"tamam"
Eve geldiğimde vildanda gelmisti.
-"noldu bulamadın mı"
-"gidebileceği her yere baktım.yok"
-"polise haber verdim.arıyorlar."
-"insallah basına bisey gelmez"