" ခင်များရူးနေလား ရေထဲခုန်ချရအောင် "
လက်ကို အတင်းဆွဲပြီး
သူ့ကို ကယ်လာတဲ့ အသက်သခင်ကျေးဇူးရှင်ကို
ဂျောင်းဝူ
ပေတေတေ ကြည့်ပြီး
" မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ "
" ခင်များသေမှာဆိုးလို့လေ "
သူ့ကို ကယ်ပေးမိတာတောင်
အမှားတခု ကျူးလွန်သလို
ဟာရူတို စိုက်ကြည့်ခံနေရပြီ
" ငါသေတာကရော မင်နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ
နေပါအုံး မင်းက ငါသေမှာ စိတ်ပူပေးနေရအောင် ငါ့ကိုကြိုက်နေတာလား "
ဟုတ်သည်လေ
သူမေးတာ မှားသလား
ကိုယ့်ဟာကို ဆူဆိုက်လုပ်လိုက်တာ
ဘယ်သူ့ဆီကခွင့်တောင်းရအုံးမလဲ ဟက်
" ဘာဗျ "
အခုလိုကျတော့ မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါသထွက်နေတဲ့
ထိုလူငယ်က ချစ်ဖို့တော့ကောင်းသား
" ဟက်....ငါ့ကိုတောင်သူတို့က ရှိတယ်ထင်တာမဟုတ်ဘူး
ငါသေလဲ သူတို့ပျော်မှာ ဒီမှာ ငါသေရင်သူတို့ပျော်ပြီ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ ငါက လူအများကြီးကို ပျော်အောင်ဖန်တီးပေးနိုင်တာ ခိခိ "
ရင်ထဲက ရှိနေတာတွေကို ထုတ်ဖော်ပြီး
အရူးတျောက်လို ရယ်နေတဲ့ ဂျောင်းဝူကိုကြည့်ပြီး
ရူတို ဆိုလိုက်တယ်
" ခင်များ မသေရဘူး "
" ဘာလို့ "
" ကျုပ်ခင်များကို သေခွင့်မပေးနိုင်ဖူး "
" ဟေ့ကောင်မင်းက ဘလိုင်းကြီးပါလား "
သူ့ကိစ္စမဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်ဟာကိုသေမှာတောင်
ဒီကောင်အလာကြီးပါလား
" ကျွန်တော် ခင်များကို သဘောကျတယ် "
" ဘာ "
ဒီတခါ ရှော့ခ်ရသွားတာတာ့ ဂျောင်းဝူကိုယ်တိုင်ပင်
" ဟုတ်တယ် ခင်များဘဲပြောတယ်လေ မသေစေချင်ရအောင် ငါ့ကိုကြိုက်နေတာလားလို့လေ "
ဟုတ်တယ် လူတယောက်အသက်ကို ကယ်ဖို့
မင်း ဒီလောက်တော့ရင်းနိုင်ရမယ်
ဒါမှ ရူတို ဆိုတဲ့ ပါပါးပြောနေကျ လူကောင်းလေး ဖြစ်မှာ
အထိုအခါမှ ခေါင်းငုပ်ကာ တွင်တွင်ရှက်နေတဲ့ ဂျောင်းဝူကို
ရူတိုတယောက် ကျေနပ်ပြုံးကြီး ပြုံးလို့ကြည့်နေလိုက်တယ်
YOU ARE READING
Cᴇᴏ.Park
FanfictionSTART : 1 MAY 22 END : - TITLE : Cᴇᴏ.Park UPDATE : - LANGUAGE : MYANMAR ( Uni-Zaw )
