Summer '09

Hoodstuk 2

Madison POV

Ik fris me wat op aan de wastafel. Als ik het toiletgebouw wil uitlopen, bots ik tegen iemand. Ik val op de grond en krijg allemaal drinken over me heen. Het plakt verschrikkelijk! Het is smoothie.
"Oh, gatver! Kun je niet uit je doppen kijken!" roep ik boos. Ik bekijk mijn witte topje. O nee!
"Het spijt me verschrikkelijk!" zegt een jongensstem. Ik kijk hem aan. Dit had ik niet verwacht. De jongen is echt beeldschoon. Warrig, bruin haar, helderblauwe ogen en een geweldige glimlach.
"Eum... Het is niets." stammel ik.
Hij steekt zijn hand naar me uit. Ik neem hem aan en hij trekt me recht.
"Ik ben Louis." lacht hij.
"Madison."
"Sorry van je topje." wijst hij naar mijn besmeurde topje.
"In de was en het is terug schoon." lach ik verlegen.
"Je bent schattig als je bloost." knipoogt hij.
"Eum.. Ik moet maar eens terug naar mijn tent."
"Oke, tot later nog eens!"
Wow! Dit had ik niet zien aankomen. Met een warm gevoel keer ik terug naar onze tenten.

"Wat heb jij gedaan?" vraagt mama als ik terug ben.
Ik kijk naar mijn topje. Juist, ik was het even vergeten.
"Ik ben tegen iemand aangelopen en die morste smoothie op mij."
"Doe maar snel iets anders aan, dan was ik het er wel uit."
Ik ga mijn tent binnen en wissel van topje. Als ik terug buiten kom, staan mijn ouders op het punt te vertrekken.
"We gaan even de camping verkennen, blijf je hier?" vraagt pap.
"Jaja, doe maar rustig."
Als ze weg zijn neem ik een stoel, mijn zonnebril en een tijdschrift. Ik ga me in de zon zetten en begin te bladeren in het tijdschrift. Al snel ben ik het beu en sluit even mijn ogen om van de zon te genieten. Ik schrik op als er plots een schaduw over me heen gaat. Ik kijk op. Het is Louis.
"Aan het genieten van de zon, Madison?" vraagt hij grijnzend.
"Euh ja." Waarom wordt ik altijd zo verlegen als ik tegen Louis praat?
"Je bent hier niet alleen. " zegt Louis die naar de 2 tenten kijkt.
"Nee, ik ben hier met mijn ouders."
Zijn gezicht klaart op. "Leuk."
Waarom vindt hij het leuk dat ik hier met mijn ouders ben? Met wie zou ik hier anders zijn? Misschien beeld ik het me allemaal wel in.
"Hé, kom met me mee. Dan stel ik je voor aan mijn reisgenoten."

Ik weet het, het is een kort deel, maar ik beloof dat het leuker en langer wordt!
Lisa x