babamın bıraktığı izlerın saran doktor

3.BÖLÜM

*ruhumuz ölüydu ama halende yaşıyorduk*

YAŞAYAN ÖLÜ

(ESMANİN anlatımıyla)
-bundan saatler sonra...

Gözümü yavaş yavaş açıyordum anlam vermeye çalışarak etrfima baktım başım ağrıyordu"off başım" birşeyler hatırlamaya başladım en son Emre ve babamla terastaydim ama sonrası yok içeri bir hemşire girdi ve şöyle dedi" Esma hanım nasılsınız kendinizi nasıl hissediyorsunuz" sayi ben kendimi nasıl hissediyordum ruhum ölü ama halende ayaktaydim bunları söylemek yerine yine içime attım"iyiyim,neoldu bana?"hemşire önce yüzüme baktı söyleyip söylememek için kendini sorguluyordu "siz en son terastaydiniz aşağı atlicaktiniz size uyuşturucu bir iğne attılar ve sizde bayildiniz doktorumuz emre sizi buraya kadar taşıdı ve yaklaşık 8 saattir uyuyorsunuz" emremi beni taşımıştı , doğru peki babam o neredeydi"pe-peki babam o nerede"kadın moralimi bozmamak için gülümsedi"Selçuk beymi o gitti en son tekrar felan geleceğim diyordu emreye"yine gelecekmiydi peki ben onu ikinci kez görmek için hazirmiydim bir daha görmeye katlanamazdim"anladım"dedim ve tam o sırada kapıdan emre girdi" nasılsınız küçük hanım"sadece aklımda o adamın geri geleceği vardı"NE"dedim çünkü duymamıştim"nasılsınız diyorum"aklım halende beş karış havadaydi" o yine gelicekmis ben bidaha onu görmeye katlanamam nolur bırakın gidiyim yurt dışına kaçıyım"emrenin yüz ifadesi direk değişti dediklerime sinirlenmiş gibiydi "hiçbir yere gitmiyorsun esma eğer gidersen bende gelirim anladinmi seni yanlız bırakamam"şaşırmıştım bu çocuk beni niye korkuyorduki"beni niye koruyorsun buna mecbur değilsin"dedim "ben bilmiyorum"dedi ve koşarak çıktı ayağa kalktim ve yürümeye başladimve koridora çıktım biraz yürüdükten sonra duvardaki yazi dikkatimi çekti şöyle yazıyordu"evet ilerlemek isterse gençlik kervani Yolunda durmaya gelmez.o çünkü durmayarak, geleceğin sonsuz sabahı"ve hemen yanindada şöyle"siz eyy geçmiş zamanın ruhsuz heykelleri dikilmeyin yoluna gelecek kervanı,yol kesmekte böyle acele durun ilerlesin allah için şu İSTİKBAL"bunlar ne anlama geliyordu cozememistim 3 kere cümleleri tekrar okudum o sırada keremin koridorun başında "Esma "diye bağırdığı ni duydum başımı tam cevirdigimde sirenler çaldı ve kulağımı kapatıp yere oturdum ses çok kötüydü dayanamıyordum herkes koşarken bense yerde oturmuş can çekişiyor dum kerem koşarak yanıma geldi neoluyordu"Esma emre beni gönderdi hemen burdan çıkmamız lazım"dedi ben zar zor onu duyuyordum bacaklarımın tutmadığını fark ettim panik atak geçiriyordum"ke-kerem Benim bacaklarım tutmuyor"kerem şok olmuş şekilde yüzüme bakıyordu"ne ciddimisin seni kucaklamammi lazım kaç kilosun sen? Seni burda bırakırsam emre beni yaşatmaz,"dedi ve hafif kikirdadim"58kiloyum kerem"ve derin bir nefes aldı"ohh en azından 70 değil" ve bu sefer sakince ne dedim"farkindamisin ama biraz daha oyalanirsak ölucez hadi oğlum taşı beni"dedim"tamam küçük hanım haklısın gel bakalım"dedi ve koşmaya çalıştı "sen 58 kilo olduğuna emin misin? çünkü çok ağırsin kızım"dedi sinirlendim"kerem şu elimi ağzına gecirmemi istemiyorsan sus ve hızlı ol"dedim"kolaysa sen beni kucağında taşıyarak hızlı ol küçük hanım"dedi"uff kerem tamam sus artık"dedim"artık inebilirsiniz küçük hanım otobüunuz kerem yerine getirdi"kikirdadim bu çocuk beni güldürmeyi iyi biliyordu tam o sırada emrenin bize doğru koştuğunu gördük yanımıza gelip"iyimisiniz dedi ve keremin kucagindan aldı m" ohh be çok yorulmuştum bu kız bir filden bile daha ağır"kerem bunu söylerken ben emreyi inceliyordum ter içinde kalmış uzun saçları hep dağılmış altında siyah bir kot ustundeyse gri bir üst ve doktor önlüğüyle çok iyi duruyordu sanırım bütün sesler kesilmiş sadece ona odaklanmıştım"git bir tekerlekli sandalye getir"dedi emre kerem offlayip tamam der gibi başını salladı"ben iyiyim indir beni" dedim "hayır iyi görünmüyorsun indiremem özür dilerim"dedi bu sefer ısrar etmicektim halimden memnundum" tamam nasıl istersen" dedim kerem sandalyeyi getirdi ve oturdum herkes koşturup duruyordu"kerem sen arabayı getir bende esmayi alıp geliyorum bizim eve gidiyoruz"hastanede kalırdım ama onun evine asla gitmezdim ama hastane yanıyordu gidicek yerimde yoktu sanırım gitmek zorundaydım başka çarem yoktu"abi neden hep ayak işlerini ben yapıyorum yani"kerem gitti ve arabayı getirdi emrede beni arabaya bindirdi ve yola çıktık hiç ses çıkarmıyor dum onlarsa önde sohbet ediyordu pencereden dışarı bakarken el ele yürüyen insanları görüyordum sonra bianda küçük bir kız gördüm adam onu zorla çekiyordu "Durdur arabayı"diye bağırdım Emre frenebastı aniden durduk hemen arabadan inip adamı ittirmeye çalıştım"napiyorsun sen"dedim elimle çocuğu kendime doğru çektim adam bana tam el kaldır cakken Emre adamin elini tuttu"o elini bir taraflarına sokmamı istemiyorsan rahat dur"dedi ve geriye doğru itti bence direk çocuğa eğildim ve"bu adam seni zorlamı götörüyor bunu tanıyormusun"dedim çocuk hayır der şekilde başını sallıyordu"konuş bitanem hadi anlat sana kızın heryeri morluklar içerisindeydi bakarken bile içim gidiyordu kız ağlamaya başladı"lütfen sadece anlat bana seni karakola götürcez annenin yanına "dedim"bu benim üvey babam beni annemden intikam almak için kaçırıyordu gerçek babamdan saklıyorlar ben babamı istiyorumm"dedi ve ağlamaya devam etti"oruspu çocuğu"dedi Kerem "Esma hadi kızı al ve arabaya geç bir şeyler yedirir sonra da karakolu götürürüz "dedi Emre "tamam "dedim ve hemen kızın elini tutup arabaya doğru ilerledim "hadi geç ufaklık babama gidiyoruz "emre ve Kerem önde ikimiz arkada bir hamburgerciye girdik bir masaya oturdu ve 4 hamburger siparişi verdik kız hamburger yerken ben izliyordum" istersen al benimkinide ye" dedim "sen benimkini ye gerekirse bir tane daha söyleriz" Emre bense kiza odaklanmıştım "sen ne zamandan beri yemek yemiyorsun "dedim kız elindeki hamburger bıraktı ve konuşmaya başladı" dün öğlenden beri "dedi" o zaman bir tane daha hamburger alıyoruz" dedi minnetle Emre'nin yüzüne bak 10 10 15 dakika daha oturup kalktık karakola gittik ve durumu anlattık "kızım gerçek babasını aradım 5 dakikaya burada olurmuş" dedi polis memuru "teşekkür ederiz ama kızın babası gelesiye kadar burada bekleyeceğiz" Kerem hayır der gibi başını salladı kaş göz hareketi yaptım ve kızın elini tutup oturdum 5 dakika falan sonra babası geldi "babacığım "diye bağırdı kız ve ona doğru koştu "kızım "dedi sarıldılar bense olduğum yerde dolmuş bir şekilde onları izliyordum "Esma hadi gidelim babası geldi "dedi Emre "bir dakika "daha bir kıza doğru yürüdüm ve bende kıza sarıldım "görüşürüz ufaklık babanla çok mutlu olursun umarım "dedim "size çok teşekkür ederim kızım bana getirdiniz anası benden kaçırmıştı kaç aydır onu arıyordum" dedi" asıl ben teşekkür ederim böyle kızınıza bağlı bir baba olduğunuz için" dedim" ve Bu benim telefon numaram ara sıra kızımla görüşmenizi isterim" "memnuniyetle" dedim ve karakoldan çıktık kız ve babası da arkamızda arkamı dönüp "görüşürüz ufaklık "dedim. Görüşürüz dedi ve arabaya binip devam ettik çok mutluydum eve geldik kapı zilinuçaldık Emre karşımıza 35-40 yaşlarında bir kadın açtı "hoş geldiniz" dedi ve içeri girdik herşey siyahti Emre bir anda eliminden tutup" bu tarafa gel "dedi burası onun odasiydi herhalde" sen bugün benim odamda uyu rahat etmez sen diye de anahtar verim Kerem de gider şimdi önce duş alıp sonra uyursun keyfine bak Bir şeye ihtiyacın olursa içerdeyim" dedi" tamam teşekkürler "dedim kapıyı açıyordu ki "emre senden bir şey isteyebilir miyim" dedim" tabii "dedi" yarın yetiştirme yurduna gidip onları ziyaret etsek olur mu "dedim biraz düşündü ve" sen nasıl istersen ama şimdi duş al ve uyu yarın gideriz "dedi ve kapıyı kapatıp çıktı içimden onun ne kadar iyi biri olduğunu geçirdim duş almadan direkt uyudum yarın için sabırsızlanıyordumm.....

BÖLÜM SONU:))))