Broken Valentines

Sa Lawak ng mundo ng ating tinatapakan. May nakikilala tayong makaka pukaw at makaka antig sa ating mga mata at damdamin.

"Best Friend"

Sila ang taong lagi nating nilalapitan sa mga problema at sa tuwing nalulumbay. Laging nandyan para tulungan ka at laging nandyan para protektahan ka.

Sa hindi inaasahang pagkakataon nakilaka ko ang isang taong nakapagpatibok ng aking puso.

May kaibigan akong nag pasaya sakin kahit papano. Itago na natin sa pangalan na Nikki.

Si Niki ang aking kaibigan isang babaeng simple na may pagka taray kung minsan . Maganda yan pero walang boyfriend yan. Bawal pa kasi siya mag boyfriend. madalas ko yan kasama,Katext,katwitter,kachat. Karamay ko yan nung mga time na nag momove on ako. Lumipas ang mga araw na lagi ko na siya kasama. Walang araw na hindi ko siya nakakausap. Masaya ko dahil nandyan siya tuwing kailangan ko siya. Kasama ko yan lagi sa tuwing may photoBooth. Sa haba na ng aming pinagsamahan hindi ko namalayan na fall na pala ko sa kanya. Hindi ko inakala na mahal ko agad siya. Sa tuwing mag kasama kami. Naiisip ko ' ano kaya pag naging kami.' Hindi ko naiwasang ma fall. Akala ko kaibigan ko lang siya. Hindi ko inaasahang magiging ganun. Pagkatapos ng mga pagkakataon na yun tuluyang minahal ko siya ng palihim. Masaya ko Hindi ko kasi kayang sabihin ngayon dahil ayaw kong layuan niya ako. Baka mawala ang lahat sa isang iglap. Sa mga pagakakataong kasama ko siya. Sinusulit ko ang mga araw sa bawat kapiling ko siya. Malapit na kasi Magtapos ang SchoolYear. Kaya nais kong makasama ko siya lagi para nakasama ko siya kahit ilang araw na lang hindi na kami mag kikita. Sana kaya kong iklian ang mga panahon na panandaliang kasiyahan at pahabain ang mga araw na kasama kita. Hanggang sa dumating sa puntong..

Aaminnin ko na sa kanya.

Ngunit ako'y huli na para mabago pa.

Meron na siyang iba.

Huli na para gawin ang lahat para sa kanya. Huli na para magtapat para sakanya. Huli na para mahalin pa siya. Sana nagtapat na ko sayo dati pa nang hindi ako umasa na higit sa kaibigan ang nararamdaman ko para sayo. Sana nag lakas loob ako na sabihin sayo para malaman mo na mahal kita. Kung maibabalik ko lang ang oras na kasama kita mga panahon nung gusto pa kita. Sana dati pa inamin ko na sayo. Ngunit. Ako'y huli na. Sana hindi na ko umasa noon pa. Akala ko Lahat ng ito ay masaya ngunit panandalian lamang pala. Pero masaya na ako na napasaya ko siya kahit sandali lang ng aming pag kakaibigan. Wala kasi kaming salitang pinanghahawakan sa isa't isa. Sa bawat ending may new begginning kaya't heto nanaman ako. Nag aantay ulit sa kawalan baka sakaling may makatuluyan sa pagdating ng tamang panahon. Hanggan't sa nakilala ko si Kate sa hindi inaasahang pagkakataon. Ano handa na ba kong Magsimula at magmahal kahit nadarama parin ang sakit ng nakaraan? o patuloy ka na lang mag iisa para hindi masaktan?