Chapter 1: Alone

16 1 0
                                    

Alone

Jea's POV

"Why ?? Why?? Why am i so alone in this Big Stupid House!!!!" para akong baliw na nagsisisigaw sa loob ng kwarto ko peste!!!

"My lady!!! My lady!!" di ko na pinansin ang sigaw ng mga katulong, di sila ang kailangan ko! MAGULANG ang kailangan ko!! Katok sila ng katok sa pinto ng room ko..Tatakas na nga lang ako kaysa nandito ang sa bahay nato! Kaya sa bintana ako dumaan may nilalagay naman akong stairs (folding stair hahaha xD pa echos lang) . yan kasi ang ginagamit ko upang maglayas sana pero natatagpuan parin ako ng mga bodyguards nila daddy..since bata pa ako hindi ko nakita ang mga magulang ko. Ni itsura, picture wala talaga!! Since bata pa ko katulong na ang kasama ko! Wala akong mga kaibigan kasi raw wala daw akong magulang!! Tinatanong ko ang mga katulong sa bahay, di nila ako sinasagot!!sabi nila sakin bata pa ako di ko na daw nakita ang parents ko..wala akong maalala ni isa na pangyayari sa nakaraan ko!! Wala ni isa akong makausap sa bahay!! Na makatakas na ako sa bahay. Dating gawi pumupunta ako sa park na nasa loob lang ng subdivision namin. Habang nakaupo ako sa mga swing, may nakikita parin akong mga bata na naglalaro..kahit magagabi na, nakilipas ang mga oras ako na lang magisa sa park. Biglang lumakas ang hangin ng biglang.....

"Si-sino kkk-ka??!!" sigaw ko dun sa lalaking nakahoodie na kulay black! Akala ko si kamatayan na! Balak ko pa naman sanang magpasundo hahaha joke lang!!

"Mag-isa ka lang diba??" tanong niya sakin..ewan ko ang sarap marinig ng boses niya..

"O-oo" sagot ko naman tapos bigla siyang tumabi sa katabing swing na inuupuan ko..
Tapos tumingin siya sakin....para nag spark ang paligid ng makita ko ang mukha niya..napakagwapo nito..

"Mag-isa lang din ako" na bigla ako sa sinabi niya..pero mas na bigla talaga ako sa mga sumunod niyang sinabi..

"Alam ko malungkot ka kasi wala kang magulang diba since nung bata ka pa, wala kang kaibigan..mga katulong mo lang ang kasama mo sa isang malaki, pesteng bahay..tanong mo sa sarili mo bakit ka laging mag-isa..." Tumango na lang ako bakit niya alam ang mga nasa loob ko..mga sakit na nararamdaman ko??

"Bakit mo alam na yan ang mga nararanasan ko at nararamdaman ko??" tanong ko sakanya tapos tiningnan niya ako sa mata..

"Ganun rin ako eh"

"Sorry"

"Ok lang siguro sa pagkakataong ito..nakita ko na ang kailangan ko" eh??

"Ano??" tanong ko sakanya..

"Ikaw" sagot niya sakin..

"Bakit ako??"

"Kasi magkaparihas tayo ng poblema sa buhay..mayaman tayo.. Nakukuha natin ang gusto natin..pero ang pagmamahal ng isang magulang at kaibigan..wala tayo nun..siguro ik---" di na niya natapos ang pagsasalita kasi may dumating na mga bodyguards.. Bodyguards ko at bodyguards niya.. Nagbuntong hininga nalang kami.. Natawa kami pareho kasi sabay kaming nagbuntong hininga hahaha..

"Bye, hope we could see each other again...Jea" ha?? Bakit niya alam ang pangalan ko??

"Anong pangalan mo??"

"Scott!!" Scott?? Ughh!! Sumasakit ang ulo ko!!

"Aaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh" napasigaw nalang ako sa sakit ng ulo ko!!! After that it all turn black...

Without YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon