2.BÖLÜM
Göz ağladığı kadar yanar ama
kalp kadar yaralanamaz..!!
Okul saati yaklaşmıştı .Ege erkenden kalkıp okula gitmişti Ege heyecanlıydı ve Öykü okula gelmişti öykü' nün arkasından Yasin ve Berna sınıfa girmişti .Ege öykü' nün yanına gitti ve dedi ki '' Günlerce düşündüm, bır türlü açılma fırsatı bulamadım sana, kısmet bugüneymiş benimle bir ömür mutlu olmaya hazır mısın ? '' öykü şaşırmıştı öykü' de ona karşı boş değildi bir anda ''EVET'' dedi ve sınıf alkışlamaya başladı Ege çok mutlu olmuştu sonuna Öykü'ye söyle bilmişti ona olan aşkını zil çalmıştı öğretmen derse girdi Ege öykü 'yü düşünmekten ders dinlemiyordu çıkış zili çalmıştı Ege hemen Öykü'nün yanına gitti Öykü'ye buluşma teklifi etti öykü kabul etti ve bir cafe de buluştular ve konuştular birkaç saat oturdular ve sonra öykü dedik ''benim canım sıkıldı sahilde yürüyelim mi''? dedi Ege '' olur fark etmez '' dedi ve kendilerini İstanbul'un boğazın' da dolaşıyorlardı. Öykü'nün ağzından bir ses çıktığını fark etti Ege Öykü diyordu ki '' BİR ŞEHİR OL MESELA İSTANBUL DEKİ BOĞAZIM KURUYANA KADAR SEVECEĞİM SENİ '' Ege bu sözü duyduktan sonra Öykü'ye her geçen saniye daha çok aşık oluyordu ve İstanbul'un Boğazından ayrıldılar el ele tutuşup Ege Öykü'yü eve bıraktı ondan sonra kendisi eve geçti hemen bu günün tarihini not aldı çok mutluydu Ege yatağına geçip tam uyuyacaktı Öykü'den bir mesaj gel şöyle yazıyordu '' bugün için sana teşekkür ederim sevgilim sen seviyorum iyi geceler tatlı rüyalar '' Ege'de şöyle cevap verdi '' önemli değil canım istediğin her zaman gezeriz biliyor musun sevgilim zaman sen olmayınca geçmiyor sen olunca yetmiyor iyi geceler '' deyip kapattı. İkisi de mutlu bir şekilde uyudular. Bu arada Yasin ile Berna'da birlikte ders çalışıyorlardı
ders çalışırken Berna'nın uyuya kaldığını fark eden Yasin Berna'nın yanağına bir öpcük kondurup kucağına aldı ve yatağına götürdü Yasin kendisi de Berna'nın yanında farkına varmadan uyuya kalmıştı.
