Güneş sönüp gidince,
Karanlık devreye girer,
Bir işkence gibi,
Fırtına başlar.
Yön bulunmaz,
Zaman akmaz,
Gökyüzünü saran bulutlar,
Karanlığa gömülüp kalırlar.
Karanlıkta gömülü bulutlar,
Çığlıklara aldırmadan,
Her zaman kaçtığımız,
Yağmur damlalarını bize bahşederler.
Soğuk bir rüzgar,
Ardından kar,
Masum olan beyazlar,
Bir felaketin göstergesi olup giderler.
