Ona nazywa się Debby i jest dziennikarką. Pracuję dla najbardziej kontrowersyjnego wydawnictwa, jest jedną z najlepiej piszących osób tutaj, lecz ostatnio dostała ciekawe zlecenie ale to potem. Mieszka na Brooklynie w niewielkim mieszkaniu, okolica jest ładna lecz marzy aby zamieszkać w dużym apartamencie lub domu z ogródkiem, lecz na to trzeba sobie zapracować. Ostatnio układa jej się bardzo dobrze, ma pieniądze i dostaje dużo zleceń jednakże ostatnie zlecenie ją zaintrygowało, gdyż ma przeprowadzić wywiad z szefem Mafii. Nie ukrywa, że boi się ale zapewniono ją że będzie całkowicie bezpieczna, dostanie swoją ochronę a wywiad przeprowadzi w zabezpieczonym kamerami pomieszczeniu. Gdy dowiedziała się że wywiad ma przeprowadzić ona od razu wiedziała co zrobić. Udała się do sklepu, musiała zrobić wrażenie na człowieku z którym ma przeprowadzić wywiad. Kupiła jedną z najdroższych par szpilek, idealnie dopasowany komplet garniturowy i biżuterie wysadzaną diamentami. Jako iż jej przypadł zaszczyt przeprowadzenia tej rozmowy, ćwiczyła wywiad przed lustrem parę godzin. Gdy podjechała pod miejsce spotkania udała się do środka lecz nikogo nie było. Stanęła w drzwiach i spoglądając w każdy kąt weszła do pokoju, w którym znajdowała się skórzana kanapa, fotel, mały stolik kawowy i ogromny regał z książkami. Była pod wrażeniem, że można tak urządzić pokój do „schadzek". Po chwili przybył też on, był to wysoki i szczupły mężczyzna lecz niech was to nie zmyli, był też bardzo umięśniony. Gdy zajęli swoje miejsca Debby zaczęła swoją pracę.
- Może zdradzi Pan jak się naprawdę nazywa? – zapytała dziennikarka notując coś w niewielkim zeszyciku.
- Wolałbym nie.- odpowiedział stanowczym i zimnym głosem do Debby .
- Jasne, a czy ma pan swoją drugą połówkę? – kobieta zapytała dalej notując.
- Nie, w tym biznesie nie ma miejsca na miłość. – powiedział patrząc na swojego prawnika który z nik przybył.
- To jak Pan spełnia swoje potrzeby seksualne? – pyta nieustępliwie dziennikarka.
- Istnieją dziwki. Poza tym ja nie mam czasu na takie rzeczy. – powiedział puszczając jej oczko.
Po dwóch godzinach wywiadu dziennikarka wyszła i udała się do redakcji aby artykuł jak najszybciej ujrzał światło dzienne. Była bardzo podekscytowana tym że udało jej się wyciągnąć tyle cennych informacji od tak tajemniczego człowieka, była też pod wrażeniem, że udało jej się bez zbędnych i nagłych akcji przeprowadzić wywiad. Będąc dziennikarką musiała przystosowywać się do każdej osoby, musiała się ubierać tak aby przypasować osobie oraz nie powiedzieć czegoś czego nie powinna. Zresztą chyba każdy wie jak wygląda praca dziennikarki. Gdy artykuł był już gotowy do wydruku kobieta wysłała plik do redaktora naczelnego aby wysłał artykuł do drukarni. Następnego już dni kobieta mogła zobaczyć swoje dzieło na pierwszych stronach gazet, gdzie tylko się nie pojawiła każde oczy były na nią skierowane, gdyż jej wydawnictwo nie ukrywa kto napisał artykuły i na stronie głównej wydawnictwa każdy dziennikarz był przedstawiony z osobna. Będąc w parku kobietę zaczęli nachodzić paparzzi i inni dziennikarze, którzy zadawali jej pytania lecz ona szybko uciekała bo wie jakie asy w rękawach mają reporterzy. Kobieta nie mogła przewidzieć jednej rzeczy, że artykuł mogą przeczytać wrogowie jej niedawnego „klienta" i tak właśnie było, nie minęły 3 godziny i już każdy wiedział kim jest Debby, a inni mafiozi zaczęli ją śledzić i wypatrywać każdy jej ruch aby tylko znać jej słabości i w najgorszym wypadku porwać ją oraz przetrzymywać dla okupu lub nawet torturować i zabić.
