I thought I saw a man brought to life,
He was warm, he came around like he was dignified
He showed me what it was to cry
Well you couldn't be that man that I adored
You don't seem to know, or seem to care what your heart is for
(Reema’s POV)
4 days Ree, 4 days pa.
4 days na lang at ipe-perform na namin ni Pao, to’ng interpretative dance namin para sa final presentation namin sa Physical fitness 4. Halos 2 weeks din ang naging preparation namin para dito ah. Sana maging worth-it. Goodvibes please ***
“20 minutes, break muna tayo Ree.” Si Pao, halos kakaupo nya lang para palitan na yung kanta sa cellphone nya. Sino ba namang hindi mauumay sa Torn, sa bawat araw ba naman na nagpapractice kami di ba? The he switched it to… teka, parang familiar yung kanta eh, narinig ko na to somewhere.
Pagkasabi ni Pao na break muna, dali-dali ko namang kinuha yung bimpo ko para punasan ang tagaktak kong pawis. Ewwwy haha. Kinuha ko na rin yung tumbler ko para malagyan ko na rin ng tubig sa may drinking fountain.
I can’t help it but to stare sa kinauupuan ni Pao ngayon, na parang busy-ng busy sa pagte-text. Hayyy Paolo Neil Dizon, bute na lang talaga at sa PE lang kita kaklase kung hindi, ay day! Panigurado tunaw na tunaw ka na sa kakatitig ko. Bakit ba kasi lately ko lang napansin na kaklase pala kita. Tsk! HAHA charotmen! xD
Pero seriously, matagal ko ng nakikita to’ng si Pao, (sadyang ang shunga ko lang na di ko alam na kaklase ko pala siya sa PE. K) palagi kasi siyang dumadaan sa street namin, which is actually normal dahil dun naman talaga ang daanan ng mga taong ayaw sumakay ng tricycle at mas pinili ang healthy lifestyle :P, So back to Pao, aware rin naman ako na we’re studying in the same university, obvious naman sa uniform nya sa tuwing napapadaan sya. Kaya naman I assume malapit lang yung bahay nun dito.
Halos lahat naman ata ng dumadaan sa street namin namumukhaan ko na, madalas kasi akong umupo sa may sala sa labas ng bahay. (Define sala sa labas ng bahay? Hmmm, yung bago makapasok sa main house, may maliit na sala munang sasalubong sa’yo, dun ako madalas, nakikita ko yung mga nasa labas kasi open yung bintana, naka-grills lang tapos may sliding na de-lock naka-bubong din naman para protektado pa rin sa ulan.) ito kasi ung perfect spot ko sa tuwing nagwi-wifi ako at nagla-laptop kaya naman napapansin ko yung mga dumadaan sa tapat, most especially yung mga akala mo kung sinong may-ari ng daan kung makapag-ingay uhhh!, and in vice-versa makes them see me while I’m having a good time checking may social accounts and stuffs. So odd. -____________-
So, there hanggang sa this year, 2nd sem nga nung maging magkaklase kami sa Physical Education 4. (Last PE ko na yes!) And may bonus pa, naka-partner ko si Pao. Well thank you sa mga true friends ko na iniwan ako nung sinabi ni Ma’am na by partner ang finals namin. <////3
** FLASHBACK **
Nung araw na sinabi nung prof. namin yung about sa partners kemberlu na yan, late ako. WAHHH! Forever late eh. Kaya ayun yung mga maasahan kong kaibigan nagsipag-gorahan na! Badtrip lang talaga, well expected ko naman na syempre sina Marko at Jen na (lovers eh), pero si Dan? Fvck! Ayun, inaya nya pala yung crush nya dita PE class namin. Kamusta naman yun? Kaya ayun nganga ako for 15 minutes habang nag-aabang kung sino pwede ko mahila at maging partner.
Then BOOM! Paolo came, hingal na hingal na nag-so-sorry kay Ma’am.
Pao: Ma’am I’m sorry …
BINABASA MO ANG
Just So You Know
Teen FictionWhen actions are not enough to express someone's feelings, music speaks .. music and passion that drove them to complete the missing "two" in the famous quote "It takes TWO to tango." one move, will bind them together. one move, can make you realize...