Bugün karşı sınıftaki çocuktan çıkma teklifi aldım, biliyor musun?
Belki sen bana ilerde dönersin diye onu reddettim.
Arkadaşlarım yanımdaydı ve sana söylediklerini anlamıştım.
Çünkü bana öyle bir bakışın vardı ki;
Ölümcül,
Nefes kesici idi.
Sanki biraz bile olsa kıskanmış gibi bakıyordun.
Yanılıyor muyum yoksa?
Ama yanılmıyorum,
Bakışlarından anlıyorum.
Bana bakıtığın an gözlerimi senden kaçırmaya başladım.
Yoksa artık sana aşık değilim değil mi?
Bence bu aşık olmama belirtisi.
Ama yinede zihnim bana öyle desede kalbim tam tersini diyor.
Ama bu sefer kalbimi de ikna edeceğim
Beni uzaktan bile olsa oynayıp, kalbimi kırmana izin vermeyeceğim.
Bana da yazık değil mi?
Bende canım.
Ama şöyle düşünüyorsan yanılıyorsun;
'Ben can sen patlıcan'
... Bilmiyorsun,
Çektiğim acıları bilmiyorsun,
Yaşayamazsın da.
Çektiğim acılardan birazını yaşasan bile dayanamayıp intihar ederdin,
Buna eminim.
Çünkü sen zavallısın,
Sen kendini dıştan güçlü sanıyorsun ama yanılıyorsun.
İçini hiç görmüyorsun
Oraya hiç ışık tutmadığın için kendi içini görmüyorsun.
Ama aynadan kendine baktığında kendini çok güçlü sanıyorsun.
Aynalar hep yalan söyler.
Aynalar hep yanlışı gösterir.
Senin bana bir sözün var hatırladın mı?
"Sana yanlış yol gösteren şeylere bakma, gerekirse kör bile ol ama yanlış şeylere bakma. Yanlış olduğunu hissedersen bile kaç oradan"
Bu sözünü hiç unutmuyorum.
Sanki dünyanın en güzel sözü.
Bu sözün beni hep motive ediyor.
Yoksa...
Bana söylediğin sözünden geçen söz; "yanlış olduğunu hissedersen bile kaç oradan"
Benden ayrılma sebebin miydi?
Sana yanlış yol mu gösteriyordum?
Seni aydınlatmıyor muydum?
O kadar kötü birimiyim ben?...
Uzun zaman sonra ilk bölüm ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't leave our love half •Changbin
Random... gerçekten aşkımızı yarım mı bırakacaksın? Buna izin vermem