PROLOGUE

109 6 0
                                    

PROLOGUE





"GAIIIILLLLLLLLLLLLLLLLL!"

Gail immediately cover her ears for protection to it. Napakalakas kasi ng sigaw ng kaibigan niya kaya nag-aalala siya na baka masira iyon dahil sa lakas ng sigaw na iyon.

Nang makalapit ang pinakamatalik niyang kaibigan sa kanya, agad siyang napasimangot saka tinanggal ang takip ng tainga niya.

"Why are you shouting so loud?" Tanong niya. "Ang lapit lapit ko sayo tapos sisigawan mo ako. Alam mo bang masisira ang ears ko niyan dahil sa kakasigaw mo nang malakas?"

Instead of answering her question, Ian asked her back.

"What the heck are you wearing?" Tanong nito habang pinagmamasdan ang suot niya. "Really? Crop top shirt? That's too revealing! Tingnan mo oh. Nakikita iyong tiyan mo niyan!"

Gail pouted. "But it's seems nice. I'm comfortable wearing this. Saka isa pa, Kuya Porky buy me this. Sabi niya, uso daw 'to ngayon. Sayang naman diba kung hindi ko susuotin. It's a gift so I much appreciate it."

Ian sighed. "Magpalit ka." Utos nito sa kanya. "Hindi ako papayag na mag-jogging tayo na iyan ang suot mo."

Umiling si Gail. "Nooooo...."

"Isa."

"Ayoko."

"Dalawa."

Gail grunted. "No."

Ian sighed heavily. She was really so persistent. "Fine. You wear that--"

"--yes!!!--"

"--pero hindi na tayo matutuloy sa jogging. Deal?"

"Mushy naman e!" Gail complain. Mushy ang call sign nilang magkakaibigan. "Gusto kong mag-jogging. Importante kaya iyon kasi good for the health daw. Kaya sige na, mushy. Please? Mag-jogging na tayo please? Tuloy na tayo please?"

"Tutuloy lang tayo pag nagbihis ka ng ibang damit. Not that thing!"

Napapadyak sa inis si Gail. "Bakit ba kayo ganyan ha?!" Hindi niya mapigilan na magreklamo sa harapan niya. "Bakit hindi mo ko papayagang mag-jogging? Jogging lang naman e. Wala naman akong gagawing masama ah!" Gail eyes began to watered. "Lagi nalang kayo ganyan. Parang hindi niyo ko mahal!"

Seeing Gail eyes began to watered, Ian sighed and finally agreed to her wish. Kahit peke lang iyong pagdadrama nito, still Ian doesn't want to see and make his girl cry.

"Fine," pagsuko niya. "Halika na. Mag-jogging na tayo."

Gail's face immediately lighten up. "Talaga?"

"Oo na." Aniya "Let's go. Baka magbago pa ang isip ko."

"Yes!" Gail smile sweetly. "Sabi ko na nga ba hindi mo ako matitiis e! I'm such a good actress."

Ian rolled his eyes. "Pasalamat ka talaga at mahal kita." Natigilan si Ian sa nasabi niya. Did he just confess his feelings for her?

Good thing Gail didn't care of his last statement. Para itong walang narinig dahil abala ito sa pagsisintas sa sapatos nito. Tumingin ito sa kanya ng matapos ito sa ginawang pagsintas.

"Ano nga iyong sinabi mo?" Tanong nito saka tumayo.

"Ah...wala." Mabilis na sagot ni Ian. "Ang sabi ko na bilisan mo na riyan. Aalis na tayo."

Masiglang tumango si Gail saka naunang lumabas sa pintuan. "Let's gooooo!"

Ian shook his head while looking at his best friend.

'Childish.'
















"I'M SO TIRED..." Gail whispered to Ian's ear. Nakasakay ito sa likuran niya pagkatapos nitong mapagod sa kaka-jogging.

MY POSSESSIVE BESTFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon