İçimdeki sesleri susturamıyorum.
Ne şiirler yazabiliyorum
Ne de gülümseyebiliyorum
Ağlamakla yetiniyorum
Biraz susuyorum
Ama çoğu zaman kendimle uğraşıyorum
Seni sormuyorum
Hatırını dahi sormuyorum
Sorulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum
Düşünecek bir şey olduğunu bile düşünmüyorum
Seni umutlarınla uğurluyorum
Hoşçakal mutluluğum.
