Unconditional Love

Chapter thirty one

(Jayme POV)

Magiliw akong nagbihis para dalawin si Alex. Hindi pa ito nagigising pero ayokong makita ni Alex na nalulungkot ako kapag pumunta ulit ako sa kanya.

"Anak, kain ka muna ng breakfast." Sabi ni mama sa akin.
"Okay ma." Umupo na ako at biningyan ako ng pagkain ni mama.
"Ma, may I ask you something?"
"Ano yun anak?"
"Why Nanny Sizzy hurt me when I was a child?" Nagulat ito sa pag-oopen sa akin. Gusto ko lang malaman kung bakit niya ako sinasaktan noon. Matagal ko ng iniiwasan ang tanong na ito noon dahil sa takot ko sa nangyari pero ngayon sigurado na akong kaya ko ng pasukin ang sarili sa liwanag na kwarto. Malaman ang nakaraan.
"Si Nanny Sizzy mo ang anak ng kaibigan ko, kaya naman pinagkatiwalaan kita sa kanya. Inaalagaan ka ng maayos at minahal but one day tragedy was came into your life. Nakita ko na lang kita sa cabinet na maraming pasa." Naluluha na ito dahil sa pagkukwento at ramdam ko din ang kaba at luhang nararamdaman ko kaya napansin ni mama ako.
"Do you want me to continue?" Tumango lang ako pero may halong kaba ang nararamdaman ko ngayon, sa naririnig ko.
"Pinahanap namin ang yaya mo at sa awa ng Diyos nahanap namin siya. Dinala namin siya sa presinto at nulahad ang nangyarin. Natutuwa daw itong saktan ka.
Nalaman namin na may psychological problem si Sizzy dahil sa trauma. She was raped and being pregnant. Hindi niya alan kung sino ang ama. Kaya nagawa niya sa iyong saktan ka ay dahil akala niya ikaw ang bunga ng paghihirap niya." Naluluha na sabi nito. At ako, tahimik lang sa pakikinig pero ang kaba ko hindi man lang nababawasan.
"N-nasaan na po si Yaya Sizzy?"
"Patay na ito at hindi ko alam kung bakit." Tumango lang ako.
"Aalis na ako, Ma."
"Anak hindi mo man lang gagaliwin ang pagkain mo?"
"Wala po aking gana. Aalis na po ako." Umalis ako at hindi na narinig ang sinabi ni mama.

At the Park

Pumunta muna ako dito dahil gusto kong pamag-isa kahit saglit at makalanghap ng simoy ng hangin.
Tumingin lang ako sa langit at makulimlim ito na parang uulan. Lahat ng narinig ko kay Mama ay parang napakasaklap ng nangyari sa akin. Lalo na kay Nanny Sizzy. Mabait ito sa akin noong una pero sa kalaunan ay sinasaktan na ako nito. Paano ko nalaman yun? Sinabi sa akin ni Mama, inulit ko lang.
Wala akong naalala na kahit ano sa kanya, yung nangyari lang sa akin nung nakita ako ni mama sa cabinet. Beyond that, It's all blank. Habang nandito ako ay nakita ko ang dirty Ice Cream sa tapat ko kaya bumili ako dahil nakaramdam ako ng gutom.
Nang makabili ako ay nakita ko si Aiko. Lumapit ito sa akin at nginitian niya ako. Simangot lang ang naging tugon ko sa kanya. Umalis ako sa harapan niya pero sumunod ito.
"Anong kailangan mo?"
"Wala, upo tayo." Umupo naman ako at tumabi ito sa akin.
"Do you want know everything? Why I'm here and Harvey?" Nagulat ako sa sinabi niya kaya tumango lang ako.
"Well then, ikukwento ko sayo pero ayokong inuulit ko ang lahat. Ayoko sa tanga." Tss. Taray
"But you can ask a question."
"Fine."
Nagsimula na itong magkwento.

Makaraan ng isang oras ay nagpaalam na ako kay Aiko para pumunta ng Hospital.
"Tell Alex, Hi from me okay?" Tumango lang ako at tuluyan ko na siyan iniwan.

At the Hospital

Kilala na ako ng lahat dito dahil lagi akong nagpupunta dito. Dumeretso na ako ng kwarto ni Alex at kumatok ako pero walang sumasagot. Kumatok ulit ako pero wala nanaman sumasagot kaya walang ng isip-isip ay binuksan ko ang pintuan at wala akong nakita miski isang tao. Maayos ang kwarto at parang ilang araw ng walang tao dito l. Yumakbo ako sa counter at tinanong kung nasaan na ang pasyente sa room 305. Ang sabi lang nito ay maaga ng dinischarge ang pasyente. Kaya tumakbo ako palabas ng hospital at dumeretso sa bahay nila Alex. Tumawag ako ng taxi at sumakay kaagad ako.
"Manong sa Tanangco street po." Tumango ito at nagdrive.
"Manong pakibilasan po." Tumango naman ito at binilisan ang pagtakbo.

At the Tanangco Street

Nang makarating kami dito ay rinuro ko kaagad ang bahay nito at nagbayad. Bumama na ako ng taxi at nagdoorbell. Lumabas ang isang maid.
"Ate nasaan po si Alex."
"Jayme.. Pumasok ka muna." Tumango lang ako sa kanya at pinatuloy ako sa sala nina Alex.
"Inom ka muna." Tumango ulit ako.
"Nasaan po si Alex?"
"Jayme.. Nakaalis na sila."
"Papunta saan?"
"Sa America."
"Bakit?"
"Saglit lang iha. May kukunin lang ako ha?" Tumango ulit ako at tumayo. Inikot ko ang bahay nila at dumeretso sa kwarto ni Alex.
Ngayon ko lang nakita ang kwarto niya. It's blue wall and has a paintings. Hindi ko alam na mahilig siya sa paintings. His bed, it is so neat and clean.
I roaming around and I saw a picture. Ako ito nung birthday niya and beside of my picture ay may picture din siya. Kinuha ko ito at niyakap.
"Jayme." Tumingin ako sa likod ko at nakita ko si Yaya Mil.
"Pinapabigay ni Ma'am Jina." "Salamat. Aalis na po ako." Umango lang ito at kinuha ko ang papel kay yaya Mil. Pagkaalis ko ay kumuha ako ng taxi para umuwi.

Pagkauwi ko ay wala ng tao sa bahay kaya dumeretso na ako ng kwarto ko. Nagbihis muna ako bago ko buksan ang sulat.
Binuksan ko na ang sulat na galing kay Tita Jina

Jayme,

Sorry iha kung hindi ako nagpasabi sa iyo na aalis kami ngayon. Nagising na si Alex pero kailangan niyang magpateraphy sa America para mabilis ang paggaling niya. Wag ka sanang magalit sa akin dahil basta basta akong nagdesisyon pero sana maintindihan mo. I do this for my son's sake. Thanks for everything

Tita Jina

Napaiyak ako sa sulat ni tita Jina pero napansin ko na may isa pang sulat.

From: Alex

Jayme,
Hi babe. Sorry hindi na ako nakapagpaalam sayo ng personal kaya sinulatan na lang kita.
First of all, sorry because I hurt you. Hindi ko intensyon na saktan ka. Wag kang magagalit ha?
Second, salamat kasi minahal mo ako ng sobra sobra, kahit nakahimlay ako sa hospital ay hindi ka umalis kahit ang sakit ng ginawa ko sayo. Sorry for that. You know I love you.
At siguro iniisip mo na nawalan ako ng alala dahil sumama ako kay mama. Hindi noh. Napuruhan man ako ang ulo ko pero hindi ang puso ko.
Last word for me, please wait for me okay? I will come back soon. Just wait okay.
I love you.

Mr. Handsome lover and a future hubby, Alex

Natawa ako sa nakasulat pero naiiyak pa rin ako dahil kailangan niya pang umalis para magpagaling.
Pero sabi naman niya, babalik siya at maghihintay ako.
---------------
Sorry po sa mga typos. :)