Sadece beraber

başlangiç

Buz gibi karanlık ve içeriye sadece ay ışığı yansıyan odada ayağındaki kelepçe ile yerde yatan kirli..beyaz saçlı genç..canı yanıyordu ama kurtulamıyordu.. Kurtulmak istiyordu ama aynı zamanda istemiyordu.. Kurtulsa bile dışarıda ne yapacaktı..? Omurgaları ağrıyordu..iliklerine kadar üşüyordu.. Açtı.. Susamıştı..bazen ölsemde herşey bitse diye düşünüyordu.. Ama yaşamak istiyordu hayatını yaşamaya hakkı vardı nedenini bilmediği halde her gün işkence görüyordu.. Gizlice yemek yiyebiliyordu..ama  şu 2 gündür hiç bişey yiyememişti..

*bir gün akşam saatleri yine beyaz saçlı genç yerde kelepçe ile yatıyordu.. Ama duyduğu bağırışmalar ile zar zor oturur pozisyona gelmiş ve bekliyordu.. Birşeyler fırlatılıyor acılı ağlama sesleri geliyordu.. Oturdu ve sadece bekledi.. Kaderini kabullenmişti o çoktan..beklerken bir anda kapının kırılmasıyla irkildi ve kapıya baktı*

*gri ve siyah karışımı parlak gözlü siyah saçlı uçları beyaz olan ve çok sinirli, soğuk görünen bir genç duruyordu*

??? : nakajima atsushi sen misin

Atsushi: e-evet sende kimsin?! *dedi atsushi boğuk sesiyle*

Akutagawa: ben akutagawa ryunosuke seni mafyaya götürmeye geldim itiraz etmeye hakkın yok anlıyor musun?

Atsushi: n-ne?! *korkmuştu ve titriyordu gerçekten hayatını yaşamak istiyordu*

Akutagawa: *atsushiyle ne kadar sinirli konuşursa o kadar gelmek istemeyeceğini fark etti ve daha sakin konuşmaya karar verip yanına eğildi* bana bak..seni buradan kurtarmaya geldim mafya dediğinde kulağa kötü geldiğinin farkındayım..ama eğer gelmezsen burada kalacaksın ve öleceksin açsın ve susadın değilmi? Orada sana bakabilirler bir aile gibi olabilirsin onlarla

Atsushi: n-neden mafya beni istiyorki..

Akutagawa: Hah.. Cidden mi.. Görüyorum ki gücünü bilmiyorsun ama sen kaplana dönüşebiliyorsun.. Kabullenmesi güç gelebilir ama  doğru şimdi *elini uzattı akutagawa ilk defa teması kendi isteğiyle uyguluyordu* geliyor musun?

Atsushi: *biraz düşündü tedirgin olsada ince eliyle akutagawanın elini tuttu* geleceğim..

Akutagawa: *sırıttı ve atsushiyi kucağına aldı*

Atsushi: kucağına neden aldın..

Akutagawa: yürüyebileceğini sanmıyorum.. Ki bizde yürüyerek gitmeyeceğiz zaten *dedi ve yetimhaneden çıkar çıkmaz rashoumonla mafyaya doğru yol aldılar*

Atsushi: bu şey.. Senin yeteneğin mi?

Akutagawa: evet öyle onun adı rashoumon

Atsushi: havalı bir şeye benziyor..

Akutagawa: öyledir *sonunda mafyaya vardılar* yorgun olmalısın patronun emirlerine göre önce seni düzgün hale sokmalıyız

Atsushi: hmhm.. *atsushi çok yorgundu kılını kıpırdatamıyordu kafası yana düşmüştü ve gözlerini kapatmıştı*

Akutagawa: *kollarındaki gence baktı ve iç çekti* taşımam gerekecek ಠ_ಠ *atsushiyi onun için hazırlanan odaya çıkartıp yatırdı ve sağlıkçıyı çağırdı sağlıkçı atsushiye serum takıp yaralarını tedavi etti ve odadan çıktı akutagawa ise ona temiz kıyafetler ayarlamış koltukta oturup kitabını okuyordu*

*birkaç saat sonra atsushi uyanmıştı ve serumu bitmişti çoktan oturur pozisyona geldi hiç bu kadar rahat yattığını hatırlamıyordu*

Akutagawa: uyanmışsın. İyiysen duş al ve bu kıyafetler giyinip çık banyoda ihtiyacın olan herşey var ben kapının önündeyim. *dedi ve odadan çıktı*

*atsushi yataktan kalktı ve banyoya gidip güzelce yıkandı her yerini temizledi pürüzsüz vücudu ve parlak saçları ortaya çıkmıştı*

Atsushi: sonunda temizim ha..

*kıyafetleri aldı ve giyinip odadan çıktı*

Atsushi: hazırım

*ryunosuke birkaç saniye süzmüştü o an gözüne birkez daha mükemmel gelmişti ama bunu kimseye belli etmiyordu kendine bile*

Atsushi: *dürttü* hey? Orda mısın?

Ryunosuke: *elini ittirdi soğukluğunu koruyarak* evet ve bana bir daha dokunma

𝘼𝙩𝙨𝙪𝙨𝙝𝙞

*noluyor buna bir iyi bir kötü anlamadım her neyse yürümeye başladı ve bende arkasından takip ettim*

𝙔𝙖𝙯𝙖𝙧-𝙘𝙝𝙖𝙣

*vardıklarında büyük bir masada mükemmel yemekler duruyordu ve mafya üyeleri sandalyelerde oturuyordu tabikide en baş köşede mori oturuyordu*

Mori: hoşgeldin nakajima atsushi-kun

Atsushi: h-hoşbuldum..

Mori: otur çekinme *dedi eliyle boş sandalyeyi işaret edip*

*atsushi oturdu ve akutagawada yanındaki sandalyeye oturdu*

Mori: burada ne için olduğunu bilyor olmalısın ama ben sana yinede açıklayayım.

Mori: akutagawa-kun sana gücünü söylemiştir gerçekten işimize yarayacak bir güce sahipsin ama bunu kontrol edemediğini hatta yeni farkına vardığını biliyorum işkence görmenin sebebi de buydu yetimhanede. Mafya diyince aklına iyi şeyler gelmediğinin farkındayım ama burada hepimiz böyle yerlerden geldik. Hepimizin senin gibi kabiliyeti var. Tabiki yine senin kararın olacak fakat iyice düşünmeni isterim

*atsushinin çok düşünmesine gerek yoktu aslında tabiki kabul edecekti yeteneğini kontrol edemiyorken dışarıda bir başına ne yapacaktı?*

Atsushi: tamam.. Kabul ediyorum katılmayı.. Fakat bir sorum olacak

Mori: nedir?

Atsushi: gücümü nasıl kontrol edeceğim..

Mori: ah- onu çoktan düşündüm senin yeteneğin acıya tepki veriyor nakajima-kun bu yüzden bizde sana bir şey yaptık *içinde ve dışında dikenleri sıkı olan sıkı bir boğaz kemerini gösterdi*

Atsushi:b-bunu mu takacağım?

Mori: evet. Acıtabilir ama alıştıktan sonra daha rahat edeceksin inan bana

Atsushi: peki ya yinede kontrol edemezsem?

???: o zaman devreye ben gireceğim

Atsushi: siz..?

Dazai: *gülümsedi*ben dazai, dazai osamu

Dazai: seni ben ve akutagawa-kun eğitecek benim yeteneğim artık insan değil yetenekleri silebilirim kısa süreliğine

Akutagawa: benimkini zaten söyledim ama detaylı anlatmak gerekirse pek çok işe yarıyor günlük hayatta da öyle

??? : *şarabını dikledi* bu kahverengi bok kafalının havalanmasına bakma çocuk ben ondan daha güçlüyüm

Atsushi: si-

Chuuya: nakahara chuuya bu kadarını bilsen yeter

Atsushi: ah.. Memnun oldum..

*herkesle tanıştı ve yemeklerini yemeye başladılar*

♡ selam!!! Öncelikle daha erken yollayamadığım için üzgünüm fakat bir türlü yollayamıyordum. Umarım iyisinizdir!! Bu kitabın başına benzeyen bir çok kitap olduğunun farkındayım fakat gidişat çok farklı olacak yani  umarım beğenirsiniz!! İyi okumalar <3 <3<3<3♡