HAYALLERİNİN PEŞİNDEN GİTMEK... 💐🌼

1.Bölüm vicdan ve mantık 🙄🌼

Sabah olmuştu güneş yeni doğuyordu eriwan dağları arkasından , muhteşem manzarası ile âdeta uyanın diyordu sıcaklığımî hissedin dercesine 🌄,ben de yeni uyanmıştım kendime gelmeye çalışıyordum Sabah uykusu hâlâ üzerimdeydi tâbi ama kalkmam lazım dî çünkü beni bekleyen Bir sınavım vardı, hemde geleceğim için di bu sınav, üniversitesi sınavı.🙄 ne güzel demesi dimi adını söylemek herkes için güzel değil bu sınavı anımsamak ...🥺ama naparsîn mecburiyet işte, Hemen kalktım hazırlanmaya başladım azıcık birşeyler atıştırdıktan sonra annemin ve herkesin duasıyla çıktım evden hemen sınav olacağım okula gitmem gerekiyordu.çok kalabalıktı heryer, insanlar âdeta bir heyecan ve telaş içinde koşuşturuyordu ama ben öyle değildim galiba,hiç fark etmedim o duyguyu kendimde neyse o sokak bu sokak derken az kalmıştı sınav yerime. Önümde de bir çift yürüyordu bastonlu yâri iri bir adam ile ellerinde olan seke seke giden yaşlı bir teyze çok güzel bir manzara ile karşı karşıyaydîm.😊 O manzara eşliğinde bnde yavaşladîm sırf onları görmek için birbirlerine çok güzel bir Sevgi besliyorlardî ve bu durum çok hoşuma gitmişti.🥰Bir an duraksadım anımsadım kafamda,ömür ne güzel dengiyle ve zamanında...😌 Böyle düşünürken yaşlı adamın yere serildiğini fark ettim, yaşlı teyze panik içinde kısık sesiyle yardım istercesine haykırdı o an nasıl yanlarına koştuğumu hatırlamıyorum ani Bir refleksle yanlarına vardım.hiç böyle bir durum yaşamadığım için ne yapmam gerektiğini bilemiyordum.😟ama hızlı olmalıydîm çünkü zaman daralıyordu hem amca için hemde o kadar sene emek verdiğim geleceğim olan sınava girmem için.😟 İki durum arasında kaldım yaa amcaya yardım edecektim yâda bırakıp sınava gidicektim.😟Ne yapmalıydîm vicadanîmın sesinimi dinlemeliydim yoksa kafamın içinde olan mantığımîmı .🥺