Pv Maud
Heyy maudddd
Wel fijn dat het beter gaat! En een jongen? Oehhhh maar jammer dat hij niet op jou valt hahaha is hij knap?
En met Levi en mij... ja wat zal ik zeggen. Hij had heel erg veel problemen met zijn ouders en voor de rest is hij echt niet zichzelf. Alleen maar dwars en afwezig en ook wordt hij heel snel boos. Ik heb geen idee wat hij heeft... hij lijkt wel Ju- (doorgekrast) oké nou... komt wel goed. Denk dat hij een terugval heeft ofzo maar het is nu wel al 1,5 week zo... we zullen zien hahaha neem hem morgen mee op een uitstapje... gaan samen uit eten dus ben benieuwd!
En jaaaaa wij gaan samen naar New York! Ik heb ook al meer dan 300,- dus dat gaat goed. Wanneer kan ik een keer langskomen?
Hou ook van jou! En die envelop... haha die ruikt echt naar suikerspin!Hoop dat deze envelop ook naar het juiste ruikt haha en anders is deze gewoon mooi oranje. Ly en tot snel!
xxx Soph
Pov Levi
Ik weet niet wat ik heb. Al dagen voelt het alsof ik leeg ben, nog leger dan eerst. En is het gek? Ik ben mijn tweelingbroer kwijt... Ik ben vaker wel iets kwijt, maar dat waren dingen die ik zo teruggevonden had. Nu ben ik hem kwijt en samen met hem ook nog een deel van mezelf.
Er wordt geklopt en Sophie stapt binnen. Ik zucht en direct heb ik spijt. Haar ogen gaan van blij naar bedroeft en snel sta ik op. "Sorry lief, ik ben blij dat je er bent hoor." Ze kijkt mij aan en kust mij op de lippen. Haar lippen zijn zacht en ik druk haar tegen mij aan zodat het gevoel even weg is, de pijn iets minder. Ik voel haar terugtrekken maar ik kan het niet. Ik kan haar niet loslaten en druk haar nog dichter tegen mij aan. Ik voel haar nog harder duwen, proberend mijn lijf op afstand te krijgen van dat van haar. Zodra ik besef wat ik doe laat ik haar los. Haar ogen staan angstig en ik zie dat ze haar tranen moet onderdrukken. Ik doe een stap naar haar toe en ik zie haar... schrikken? "Soph! Het spijt mij zo. Ik heb geen idee wat ik had, wat ik heb! Ik voel mij zo..." Mijn stem breekt en ik draai mijn rug naar haar toe. Mijn schouders schokken en dan voel ik haar handen om mij heen. Ze drukt mij tegen haar aan en zo gaan we op het bed zitten. Ik leg mijn hoofd op haar schoot en voor het eerst in lange tijd voel ik weer iets van warmte mijn lijf in trekken.
Ze trekt het randje van mijn overhemd strak en ik kijk in de spiegel. Ik zie er best goed uit, als je die wallen onder mijn ogen even wegdenkt is er niets te zien. Ik kijk via de spiegel maar Sophie. Haar strakke broek met wijde pijpen staat haar heel goed. Ze kijkt nog een keer of ze alles heeft en pakt dat mijn hand. "Lets go." Ik knik naar mijzelf in de spiegel: je kan dit Levi, even kort wat eten en dan snel je bed in. Alles komt goed...
Pov Sophie

JE LEEST
I need to let you go
RomanceDit is het tweede boek in de reeks: I can't let you go -Ik laat mij op het bankje zakken bij het water en staar. Ik laat mij door de pijn afgebroken worden en wacht. Ik wacht tot het over is, tot het weg gaat... maar het vertrouwen of dat ooit gaat...