3. Bölüm

12 0 0
                                    

Sabahleyin Gülay ablanın -hizmetli- seslenişiyle uyandım.Ben daha uyucaktım.Hem bugün hafta sonu.Ne diye erkenden kaldırırlar ki. Saate baktığımda 12ye geldiğini gördüm.Az önce erken mi demiştim,geri alıyorum.Sözde babam beni uyandırmalarını söylemiş.Akşama birlikte bir davete katılıcakmışız.Alışverişe çıkmam için kredi kartını bırakmış.Ne kadar düşünceli ( ! ) .Bende bu sıkıcı daveti birazcıkta olsa eğlenceli bir hale getirmek için alışverişi kabul ettim.Hoş bana bir söz hakkı da tanınmamıştı ya,herneyse.Geçen hafta hep Büşrayla takılmış ve arkaşlığımızı güçlendirmiştik.Birbirimizin numarasını almış hatta bir kaç defa telefonla bile konuşmuştuk.Bende aklıma gelen fikirle onu aradım.1 saat sonra Olivium AVM nin önünde buluşmak üzere sözleştik. Kısa bir duşun ardından mavi bir şort ve kırmızı salaş bir tişört giydim.Mavi vanslarımı ayağıma geçirdim ve elimede ufak bir çanta aldığımda hazırdım.Ayaküstü bir şeyler atıştırdıktan sonra evden çıktım.Halit abi her ne kadar bırakma konusunda ısrar etsede kabul etmedim ve taksiyle gittim.

******

Saatlerdir burdayız ve ben ciddi anlamda yoruldum.Büşra bu eneriyi nerden buluyor bilmiyorum.Nerdeyse 30 tane elbise denedim ama hiçbirini beğenmedim.Şimdide mağazadaki koltuklardan birinde oturdum Büşranın yeni bir elbise getirmesini bekliyorum.

Bir kaç dakika sonra Büşra elindeki lacivert elbiseyle geldi.Belden aşşağısı biraz kabarık ve üçken sırt dekoltesiyle gerçekten çok güzel bir elbiseydi.Siyah platform ve siyah minik bir el çantasıyla kombinledik.Elbiseyi satın alıp kuaförün yolunu tuttuk.Saçlarıma iri iri dalgalar yaptırdık ve hafif bir makyajla hazırdım.Büşrayla vedalaştıktan sonra bir taksi çevirdim ve evin yolunu tuttum.

******

1 saattir şu sıkıcı yerde oturuyorum.Murat Beyin oğlunu bekliyormuşuz.Teşrif edemedi beyefendi.Düşüncelerimden ayrılmamı sağlayan Demirin üzerimdeki bakışları oldu.Bir saniye Demir mi ? Onun burda ne işi var ? Elimdeki verilere bakıcak olursak,Murat beyin ben yaşlarda oğlu, okullarının oluşu,ünlü bir işadamı oluşu ve çok zengin oluşunu göz önünde tutarsak,Murat Beyin oğlu Demir mi oluyor ?

******

Babalarımızın ısrarıyla dışarı çıkıyoruz.Evet yanlış duymadınız Demirle birlikte çıkıyoruz.Şuan Demirin hayran kaldığım arabasındayız.10 dakikadır yolculuk yapıyoruz.
Evin önünde durduk.
'İn aşağı' dedi kaba bir şekilde.Ne yani,hani gezicektik?
'Dediğimi ikiletme ufaklık, benim gittiğim yerler sana göre değil'
'Hahh' diye bir ses çıktı ağzımdan. Bu tepkime karşı gülecek gibi olsada dudaklarını birbirine bastırarak gülmesini engelledi. Neden gülmekten kaçıyorsa aptal şey.
'Senin bana ufaklık diyebilmen için benden büyük olman gerekiyor' dedim alay edercesine.
'Ben zaten senden iki yaş büyüğüm ufaklık'
'Lanet olsun bana ufaklık demeyi kes' dedim tıslarcasına.
'Her neyse arabamdan iniyorsun ufaklık'.
'İnmiyorum'
'İniyorsun'
'İnmiyorum'
'Peki kendin bilirsin ' dedi ve asvaltta çığlıklar atarak gazı kökledi.
20 dakika kadar yolculuktan sonra büyük bir barın önünde durduk. Bana haber bile vermeden arabadan indi. Insan kapımı açar ama nerde kaba şey.Iceri girdigimizde bütün gözler üzerimize kitlendi.Kimisi şaşkınlıkla bize bakarken kimiside yanindakiyle bizi gösterip fısıldaşıyordu.Söylenenlerin aksine bar gayet temizdi.İceri girdiginizde ne yoğun bir duman kokusu ne de içki kokusu vardı. Pahalı biryer olduğu belliydi . Düşüncelere dalmışken Demirin yanımda olmadığını farkettim.Gözlerimle onu ararken bir çift kol belimi sıkıca kavradi.
'Kız Demirle değilmiş ,olsaydı bırakmazdı' dedi yabancı bir ses. Agzimı sıkıca kapattı ve beni sürüklemeye başladı. Köşelerden birine geldiğimizde vücudunu vücuduma bastırdı. Boynumu öperken geçmişteki anılar gözümde canlandı. Abimin bana yaptıkları geldi aklıma. O zamanlar öz abim sandığım üvey abimin.Beni öperken naptiğını anlamazdim.Canim yanardi.Sessiz sessiz ağlardim . Tüm bunları düşünürken iri birkaç damla süzüldü gözlerimden. Abimin tamamlamadigini bu şerefsiz yapacaktı. Yolun sonuydu bu benim için. Demirden nefret ediyorum. Beni bu hale düşürdüğü için onu asla affetmiycem. Asla. Yolun sonu olduğunu düşünürken üzerimdeki ağırlık kalkti.Ve o tanidik sesi duydum.'O benim.Benim olana dokunmamanız gerektiģini ögrenmediniz mi lan' diye kükredi.Evet adeta kükredi.
Hıçkırıklarım dahada artarken kalçamın altında ve sirtımda hissettiğim ellerle irkildim.Bu koku..Demirden başkası değildi.Basimi göğsüne yasladim ve kokusunu içime çektim. Bir kaç dakika sonra ağlamam kesilmis ve birazda olsa rahatlamiştim.Az önce nefret ettiğim kollarda simdi güveni bulmuştum. Daha fazla dayanamadım ve Demirin güven verici kokusuyla kendimi uykunun kollarına bıraktım. .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 24, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tek GerçeğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin