Sokaklardan Bir Yürek

[SBY] 1

Karanlıkta hiçbir şey gözükmeyen ıssız ve bardaktan boşanırcasına yağmur yağan bir sonbahar günü. Bu ıssız gece de sığınacak bir evi olmayan bir apartmanın yağmur görmeyen bir karaltısına sığınmış soğuktan yüreği titreyen kendi küçük yüreği bir çok insandan büyük bir çocuk.Hayatın zorlukları ile çok küçük yaşta tanışmıştı Ömer.Babası ona bu adı vermişti.HZ.Ömer gibi bir insan olsun diye koymuştu bu adı.Ve hayat bu çocuğa karşı acımasızca devam ediyordu.Ne yapsın kader, elden ne gelir.Bizim için acınası zor bir hayatı olan bu çocuk hiçte şikayetçi değildi.Alışmıştı aslında alışmalıydı da.Siyah uzun bir saçı vardı.Yeşil gözlerini de uzun saçları kapatıyordu.Orta boylu , beyaz tenli bir çocuktu.Çoğu insanın olamayacağı kadar cesur ve zeki bir çocuktu Ömer.Her gecenin sabahı olduğu gibi böylesine ıssız , tüyler ürpertici bir gecenin sabahı , şehirde gün doğmadan hareketlilik başlardı.Yoldan geçen bir arabanın korna sesine uyanmıştı Ömer.İstemese de yavaş yavaş gözlerini açtı.Gecedeki yağmur yüzünden ıslanmış ve her yeri tutulmuştu.Karnından bir gürültü kopmuştu.Çok açtı.Yattığı yerde zorda olsa doğrulmuştu.Gözünü açtığında güneş umut ile parlayan gözlerine vurmuştu.Dar ve uzun bir sokağın ortasında yürümeye başladı.Bir süre sonra her sabah karnını doyuran babası gibi sevdiği fırıncının dükkanındaydı.Ekmeğini hazırlamıştı bile.Fırıncı konuşmaya başladı:
-Nereye kadar Ömer .Hergün sokaklardasın .Bu daha fazla devam etmez.Git bir yetiştirme yurduna rahat rahat yaşa.Hem bu rezilliği de çekmezsin.
-İstemezsen bir daha gelmem !
-Hayır , gel gel de senin iyiliğin için istiyorum ben .
Ömer yemeğini bitirmiş gitmeye hazırlanıyodu.Fırıncı ile vedalaştı.Tam sokağın köşesini döndü ve hayatta en çok korktuğu şeyi yani yetiştirme yurdunun arabasını gördü.Bu araba sokaktaki evsiz yetim çocukları topluyordu.Ömer sokakta yaşamanın özgür olduğunu , yetiştirme yurdunun da hapisten farksız olduğunu bir yerimden duymuştu.Bu arada görevlilerinden biri Ömer'i gördü.Başını arabanın camından çıkartıp :
- Hey! Ufaklık , dedi.
Ömer hemen koşmaya başladı.Onlarda arabayı Ömer'in arkasından sürdü.Fakat arabanın önüne yaşlı bir adam çıktı.Onlarda arabayı zorla durdurdular.Bir görevli Ömer ' in arkasından koşuyordu. Ömer bir pasaja girdi.İki kat çıktıktan sonra kapısı açık bir dükkana girdi ve kapının arkasına saklandı.Görevli de aynı pasaja girdi.Ömer soluk soluğa kalmıştı.Terledi ve kalbi bir davul gibi atmaya başladı.Nefesini tuttu ve gözünü yumdu.O an omzunda bir el hissetti.Bu el Ömer 'in omzunu sıkan güçlü bir eldi.

Merhaba arkadaşlar.Bu arkadaşımla benim yazdığım ilk hikayemiz.Umarım beğenirsiniz.Yazım yanlış ları varsa özür dileriz.