Aşk Rüzgarı

4.Bölüm

Çok mutlu olmuştum. Neyse ki sınıfa girdik. Ve kitaplarımı falan çıkardım. Semih " Ben bir arkadaşımın yanına geçicem bu derslik" dedi " olur" dedim bende. Kalkıp istediği yere geçti. Ama öğretmen çok sinirlenmişti çünkü Rüzgarla Emre çok ses çıkartıyorlardı en sonunda Ayhan Öğretmen "Rüzgar derse girdiğimizden beri sana bakıyorum ve sabrediyorum susmadınız" dedi. Rüzgar "hocam daha derse başlamadık" dedi Ayhan Hoca "kalkıyorsun oradan ve yeni gelen Selinin yanına geçiyorsun" dedi. Rüzgar bana bakıp gülmeye başladı. "Yaa hocam Emre gitsin" dedi Rüzgar. "Ben sana ne dedim oğlum hızlı biraz" dedi. Ve Rüzgar yanıma geldi "kay" dedi. Bende "sen geç alla alla ben neden geçiyormuşum" dedim. "Oo senin keyfini bekleyemem çabuk geç" dedi. Sesi sinirli çıkmıştı "tamam" dedim. Ve köşeye geçtim oturdu. Kasları,mavi gözleri o dik saçları üstüne yapışan tişörtü ve pantolonu ona çok yakışmıştı. Rüzgar "iyi inceledin devam etmelisin" dedi al işte rezil oldum. Hiç sesimi çıkarmadım. Ve hemen önüme döndüm kafamı sıraya koydum. Hemen aklıma geldi. "Sana adresi vereyim alıcakmışsın ya bizi" dedim "yaz" dedi yüzüme bakmamıştı ay aman boşver bakmassa bakmasın. Yazıp verdim. Rana bize gelirdi ikimizide bizden alırdı. Kafamı sıraya koydum. Zil çalmıştı. Okuldan çıkıyorduk. Rana "gel seni eve bırakayım" dedi. Bende "sorun olmassa olur" dedim. " gel gel ne sorunu" dedi yürümeye başladık. Bi araba böyle ne çok gösterişle ne çok sade ama rengiyle dikkat çekiciydi yani güzel. Arabaya bindik. Çok tatlı kahverengi saçlı siyah gözlü bir kadın direksiyonun başındaydı annesi olmalıydı. "Hoşgeldin kızım ben Rananın annesi Gülşah" dedi. "Hoşbuldum Gülşah teyzecim bende Selin" dedim. "Rana bugün bize gelebilir mi ordan cafeye gidicezde" dedim. "İsterse neden olmasın" dedi. İşte bu be! İzinde almıştık. Rananın bize geleceğinden haberi olmadığı için bana baktı. Bende "üstünü giyin ve gel sonrada bizi Rüzgar bizden alacak" dedim. "Tamam" dedi. 10 dakika sonra eve ulaşmıştık. "Tanıştığımıza çok memnun oldum kızım" dedi "bende" diye ekledim. "Görüşürüz" diyip kapıyı kapattım. Kapıyı çaldım annem açtı "hoşgeldin ne yaptın bakalım okulda?" dedi. "Birkaç tane sevdiğim arkadaşlarım oldu onlarla cafeye gidicez" dedim. "Dikkatli olursun sorun olmaz" dedi. Annem babam bizi terk ettiğinden beri benim dikkatli olmamı üstüne vura vura söylüyordu. Aslında bir taraftan da haklıydı tek çocuktum sadece annem vardı ve beni korumak istiyordu. Babamın adı Savaş Bingöl müş. Annemin bana hamile olduğunu duyunca annemi terk edip gitmiş. Babamın annemi bıraktığını annem anneannemlere söylemiş anneannemlerde bizim yanımıza taşınmışlar. Sırf annem evinden gitmek istemediği için. Ama bir hafta önce anneannem "biz 15 senedir bılmadan usanmadan sizinle oturduk şimdi de sizin bizim buraya taşınmanız gerekir" demiş. ve bizde bunun üstüne anneannmlere taşındık birkaç gün önce. İşte şimdi bu yeni okul yeni ev hepsi babam yüzünden ondan tek kelimeyle nefret ediyorum. İyi ki onu tanımıyorum. Biz anneannemin ve dedemin emekli maaşıyla annemin de büyük bir şirkette sekreterlik maaşıyla geçiniyoruz bize (dedem, anneannem,annem ve ben) yetip de artıyo bile. Neyse bunları düşünmeyi bırakıp odama gittim. Ve üstümü giyinmeye başladım. Beyaz yarım tişörtümü, siyah kısa şortumu ,güneş gözlüklerimi yuvarlak, ve siyah converselerimi giyinip çantamın içine telefonumu ve cüzdanımı koydum takılarımı takıp odadan çıktım. Hemen Rana yı aradım "nerdesin sen kızım hadi" dedim. "Tamam, tamam geldim" dedi. Anneme "anne hadi ben çıktım 2-3 saate kadae gelirim" diyip hemen çıktım. Aşağı indiğimde Rüzgar o beyaz uzun mersedesle gelmişti çok havalı bi arabaydı. Arabanın kapısını açıp bindim Rüzgar "sabaha kadar beklerdim ben zahmet ettin" dedi. "Hazırlanmam böyle sürdü bir daha olmaz"dedim. Hemen arkadan Rana geldi kapıyı açıp arabaya bindik. Hiçbirimiz konuşmuyorduk. Bende kafamı yaslayıp dışarıyı izliyordum. Yare cafe denilen yer burası olmalıydı. Gölün kenarında loş bir ortamdı. Çok beyenmiştim. Emre ve Semih gelmişti. Gölün kenarına oturduk. Ve siparişlerimizi verdik.