Emirin kız kardeşi ezgi yi görünce kalbim sıkıstı nefes alamaz hale geldim o gun o 1 hafta aklmdan ckmyo kaç defa piskologa gittim saymadım o kadar çokki aysu hemen burağı aradı ben o sırada bayılmıştım hicbirsey hatırlamıyorum.
Uyandıgımda basımda ağrı vardı herkes etrafıma toplanmıs bana bakıyordu egemen onları kovmaya çalısıyodu uyandıgmı goren burak hemen bana sarıldı:
''Emir meselesimi''
''Evet''
''Bence biz egemenle gidelim sende artık aysuya ve digerlerine anlat olayı anlat ki rahatla yoksa yine o kadının agız kokusunu çekmek zorunda kalıcaksın ve iyleşmeyeceksin hapını buraya bırakıyorum, gelince hallet hadi simdi bi hastaneye gidelim''
''Gerek yok burak ben iyiyim sadece konuşmaya ihtiyacım var siz gidin bizde bizim eve gideriz''
''Tamam kendine dikkat et''
Diyip anlımı öptü burak.
Ve egemene kaş göz hareketi yapıp gittiler.Artık birilerine güvenip anlatmalıydım anlatmam lazmdı boyle hic bir ilerleme kaydedemiyorum hep umudum vardı oysa her zaman umudum vardı ama emir öldüğünde kalbimi umutlarmı herseyimi alıp gitmisti o yoktu. Ben onsuz bir hiçtim. Düsüncelerimden aysunun omzuma koydugu el sayesinde arındım hadi gel bize gidiyoruz dedi itiraz etmeye halim yoktu tamam dedim ve arabaya bindik arabada kimse konuşmadı ben zaten yarı ölü bir haldeydim ama artık dünyaya geri dönmek istiyordum ve başarıcaktım yapmalıydım burak icin ece icin yapmalıydım emirin kardesi nasl diger kardesleri icin ayakta duruyorsa bende aynı seyi yapmalıydım. Ama önce bir bir herseyi anlatıp fikir alıp devam etmem lazımdı. Daha önce cesaret edemediğim olayla simdi karsı karsıya durup savaşacaktım.
Aysulara gelmiştik ben elimi yüzümü yıkayıp gelicem demiştim. Tuvalete girdim aynada dış görünüşüme baktım cirkin bi kız degildim cok uzun olmayan sarı kahverengi karışımı saçlarım vardı mavi gozlerim, uzun boyluydum ama icim o kadar berbattıki bakmaya korkuyordum artık boyle yasamak istemiyordum 1 hafta sonra okullar açılıyor düzelmeliydim. Telefonumu kapattım benim icin cok onemli bir andı burak bile bilmiyordu bu olayı kimse bilmiyordu ve ben herkesin icinde patlamaktansa arkadaslrma anlatmayı tercih etmistim. Sakince iceri girdim ve yatağa oturdum ecem ve aysu vardı betül'ün kucuk kardesi oldugu icin annesi onu çağırmstı.
Ecem:
'' ne zaman anlatmak istersen o zaman başla olurmu canım "
Ben:
"Hemen başlamak ve hemen bitirmek istiyorum lütfen arada bisey demeyin en son soyleyin olurmu" diyerek başladım anlatmaya.
O gün 23 haziran günü 27 haziran doğum günüydü ama babası onu yurt dışına is icin cagırıcaktı bizde 4 gun once kutlayalım dedik emirle 1 bucuk yıldır beraberdik cok iyi bir ilişkimiz vardı asla tartısmazdık herkes bize imrenerek bakardı neyse o gün emir geldi ben gizli kapıdan cıkıcaktım tam dısarı cıkarken taşa takılıp düşmüştüm bileklik o zaman ckmıstı biraz elim sıyrılmstı emir hem sıtıtıyo hemde beni kucagna alıp arabaya götürüyordu.Arabada elime yara bandı bantlamıstı üstune sakar sevgilim diyerek öpmüstü sonra beni bi yere getirdi göl kenarı bi yerdi ben eşorfman giymiştim emirin özel isteğiydi o spor giyinmeyi severdi bende ona ayak uydururdum. Biz beraber oturduk bir müddet yıldızları seyrettik o bana şarkı söyledi sonra emirin kardeşiyle anlastgmz uzere pastayı getirdi ve iyiki dogdun emir diye bagırmaya başlamıştık pastanın üstünde iyiki doğdun öküz yazyordu hic unutmam hemde pembe renkele sırf gıcıklık olsun diye sonra kardesi gitti biz emirle yine baş başa kaldık pastayı kesti beraber yedik sonra hediye kısmına geçtik koyu fenerbahçeliydi bende özel fenerbahçe kadrisunun imzaları olan bir forma ve bir tanede top hediye ettim sanki ne alcagmı anlamış gibi sanki veda edermis gibi bana kolye yaptrmıstı doğum günü onundu bana niye hediye aldı ki kolyede dişikanarya sonsuzluk isareti E harfi vardı sanki ben ölsemde beni unutma der gibiydi sonra oturduk beraber saatlerce falan zaman cabucak gecti güneş dogucaktı birazdan hadi melegim dedi kalkta yürüyüs yapalm son kez izleyelim güneşin doğuşunu son kez dediginde vurmustum hafifce ne son son diye bisey yok bunu aklına sok demistim oda tabiki diyip kosmaya baslamstı bende onunla birlikte kostum tabi yetisemedim bende yere oturdum bana bir kutu getirdi dediki bu kutuyu bana bisey olursa yada yurt dısına gidince oku demisti bnde anlamamstm salak gibi aşk insanın gözünü gercekten kör ediyormuş. Dedim sustum gözlerim.mos mor olmustu aglamaktan ama devam ettim.anlatmaya meger se kansermiş ve benle bir gün gecirip yurt dısnda olmek istiyormus bana daha fazla acı vermek istemiyormus ama olmadı sevdigim adam hayatmn anlamı gözümun önünde ölüp gitti sessizce son dedigi sey ise "umut" tu...
Arkadaslar nasl gidiyo neler ekliyim neler yapabilirim soyleyin ben bu bolumu yazarken biraz duygulandm acıkca...
