.....................
..................
Ako si Zuri A. Dena ,pagpinagdugong daw yung pangalan ko, bagay daw sakin..
Z.A.D=sad
lagi akong ma-isa
walang kaibigan
tahimik na tao.....
walang lumalapit o nakikipagkilala sakin.........
masama daw ang ugali ko
hindi ako nakikisalamuha sa ibang tao.......
kase ayaw ko... basta ayaw ko lang....
Npapagod ako.................
sa paulit-ulit na buhay na to.............
naglalaad ako papuntang school..
sa dating dinadaanan........
bakit ba akse kailangan ko pang mag-aral?
yan ang laging tanong ko
"bakit ba kse kailangan pang mabuhay....??"
kahit anong ganda ng paligid na nilalakaran ko ngayon.......
bakit di ko magawang sumaya.....
sabi nila iappreciate daw natin lahat ng bagay,, kahit ang maliliit na bagay.....
di ko magawang ngumiti, pero sa puso ko....
masaya ako,, sa tuwwing dadaanan ko ang lugar na to................
pero hindi ibig sabihin na naging masaya ka dahil sa magandang tanawin.....
makakalimutan mo na ang mga problema ....
gusto kong iuntog nalang ang ulo ko...
araw araw iniisip ko na sana............. ksama nalang ako don................
kasma ko sila.. ngayon.......................................
sa pagiisip ko..... bigla nalang akong nasanggi ng isang nakabike na lalaki......
hinayaan ko nalang na gumulong ako pababa...
sa gentong paraan, baka mauntog ang ulo ko at makalimutan ko ang lahat.....
ayaw ko pang bumangon sa pagkakalaglag.... parang gusto ko nalang
matulog sa lugar na yon habanh panahon......
pero ang masamang taong tulad ko....
di karapat dapat na mamatay sa magandang lugar na tulad nito ,diba....??
tumayo ako,,,,,,,,,,
di ko alintana ang sugat sa tuhod ko.......
medyo nahihlo pa ako sa pagkakagulong.........
gusto kong umiyak...... pero pag aaksaya lang ng luha yon.....
walang kakwenta kwenta,, iiiyak ko.......
*lumapit ang lalaking nakabangga sakin....
di ko sya pinansin...
kinulit nya ko na sumakay sa bike nya......
pero ang sabi ko wag nya kong pakialaman.. pero
sa isip ko....
gusto kong magpasalamat kase... naiba ngayon tong araw ko....
di na katulad kahapon;;l...
yung sakit sa sugat sa tuhod ko......
medyo natabunan duun sa sakit sa puso ko...
umalis sya...........................naiwan ako mag isa
dahil sa sakit ng tuhod ko...
sa unang pagkakataon nagkaroon ako ng dahilan
para tumigil ,huminto ng sandali para tingnan ang magandang tanawin.....
napakaganda nga..................
tumulo ang luha ko.........\
kinuha ko ang panyo at ibinenda ito sa tuhod ko....
at madalas na talaga akong nalelate sa klase.....
kaya hinayaan ko nalang ang oras na dumaan...
hanggang makarating ako sa paaralan...
tulad ng dati, naparusahan nanaman ako..
sa pagiiging late ko....
habang nagtatawanan ang mga estudyanteng mapapadaan..
sanay na ako... sa ganitoong .... pangyayari.......................
na lahat ng tao pinag tatawanan ako,, at walang nakakintindi sa nararamdaman ko//...
pero may nabago nang araw nayon dahil habang pinagtatawanan ako ng iba may isang sumigaw
at kumontra..........................................
BINABASA MO ANG
Cinderella's opposite o n g o i n g
Humor...... lahat ng fairy tale mayroong happy ending...... lahat ng prinsesa may prince charming.......... kase nga naman... lahat ng prinsesa mabuti ang kalooban, mapagbigay, may busilak na puso, matulungin at maganda ganyan sila kung idescribe ng i...
