It is true. Life sucks.
I want to disappear and let people think I am dead.
I am so sick of this life.
Anyway,back to reality.
I hate online class to be honest. Why? Kasi wala akong natututunan. Nagpapasa lang ako para naman kahit paano ay ma-maintain ko ang pagiging honor student. I don't want to disappoint my parents. Takot ako sa maari nilang masabi about me incase na mapahiya ko Sila because hindi na ako honor student."Attachment theory describes how our early relationships with a primary caregiver, most commonly a parent, creates our expectation for how love should be. Our view of ourself and others is molded by how well these caregivers were available and responsive to meet our physical and emotional needs. Now, who can explain it in simplest form?"
How I wish tapos na ang klase namin na ito para makakain na ako nang pancake. I really can't understand why most of my classmates hate PerDev. I find it too easy since halos same lang sila. No offense sa mga nahihirapan, I am not bragging bitches pero parang ganoon na nga. Sumandal ako sa backrest ng office chair ko at hinihintay na may mag-open mic since hindi pa tayo tapos sa pandemic era at araw-araw online class ang ganap.
Naka ilang beses nang tanong si Sir ngunit wala paring sumasagot. Nagvibrate ang aking phone kaya't tinignan ko ito. It's form our gc. Nagtatanong sila kung sino may alam and they keep on mentioning me. How trashy. I ignored the group chat then scroll scroll lang sa fb.
My friend, Ysa sent a message. Ang sabi niya'y ako nalang daw ang sumagot sa tanong ni Sir. Hindi ko na ito nireplyan. Kahit naman magraise ako ng hand button, hindi parin niya ako pasasagutin kasi lagi daw ako sumasagot and he wanted to hear my classmates opinion naman daw.
"So walang may alam? Madali ako kausap class, pwede ba tayo magquiz oh, may 30 minutes pa." Nagstop na magpresent ng ppt si Sir at he opened his camera which is parang namimili siya sino tatawagin niya for the last chance.
"Sir, si Ysa daw po." sabi ni Cey, rinig pa ang kaniyang halaklak bago i-off ang kaniyang mic.
"Gago!" malutong sa saad niya. "Sir, hindi ko po alam, di pa po ako nagbabasa ng libro"
"Class, sawa na ako sa mga palusot niyo na yan, ang sabihin niyo wala lang kayong interes sa subject na ito ngunit wala kayong choice"
Tama nga naman si Sir, kung pwede lang mamili siguro ng subjects, hindi na sana ako naghihirap sa Gen Chemistry at Calculus.
"Ano class? STEM? maghihintayan ba tayo hanggang makalipad ng baboy?
Nagsimula nang magsialisan ang mga kaklase ko sa meet namin dahil nagtatawag na ng epilyedo si Sir.
Halos mahulog ang phone ko mula sa mesa dahil sa sunod sunod nitong vibration. Hindi na ako magtataka kung galing sa gc namin iyon. Halos tatlong minuto rin ang itinagal nang vibration ng aking phone. Akala ko tapos na doon ngunit may naglakas loob pang tawagan ako.
"Vebs, ikaw na sumagot, wala ako sa bahay JJ, maawa ka sa maganda mong friend pls." Rah, ang hambog kong kaibigan na walang ibanv ginawa kundi mag-makaawa sa akin kapag ganito ang eksena.
"Sige, basta may kwek-kwek at buko juice ako mamaya"
She ended our call matapos niya marinig ang sinabi ko.
"Wala talagang sasagot class? Open your camera's and mic, grab a piece of paper and let's start. "
"Sir, kahit yellow paper?" one of the boys ask the obvious.
Pinakahate ko talaga kapag clear naman na nagbigay instructions si Sir pero sadyang may bingi ata or mababa lang comprehension sa amin.
"Binigay ko na yung page ng lesson natin ngayon noong Lunes pa, Thursday ngayon plus holiday pa kahapon, wala talagang nag advance reading man lang, magquiz tayo ngayon as a consequence. This is graded."
I stood up to get my pen pero naubos ang tinta nito. I don't even have a stock of pen here sa house. Naiwan ko sa car ni daddy yung isang box nang pencil kasi nagpabili ako kahapon. Since I don't have any pen, wala akong choice but to raise my hand.
As usual,"Any other hand aside from Ms. Lehmann?" my hand got rejected.
Buti nalang nakaoff pa camera baka makita ni Sir na tinaasan ko siya ng kilay. "Wala na ba talagang sasagot sainyk class bukod kay Jadie?"
Nangangatal na ang laway ko sa tagal ni Sir. Why can't he just call me anyway? Nonsense din naman yung laway niya since walang nakikinig sakaniya.
"Sige, Ms. Lehmann go on," hatalado sa boses na Sir na pilit kasi wala na siyang maasahang magtaas ng kamay.
"Attraction refers to the action or power of evoking interest, pleasure, or liking for someone or something."
"Nice,so direct to the point,"nakangiti si Sir at nagsisimula nang tumingin sa iba kong kaklase.
"You,"turo niya sa likod. Naghihintay ang lahat na banggitin ni Sir ang pangalan. "Open your cam, Vanessa Alehea,"may diin na sabi ni Sir."I do disagree to Janine,Sir" nagulat kaming lahat sa kaniyang sinabi.
"And why is that?"balik Tanong na saad ni Sir.
Hindi ko gusto ang babaeng ito,kahit noon pa man. Palagi siyang sumasalungat sa akin. Itrinatrato niya ako na parang kaaway in fact, I was the only one na kumakausap sa kaniya."I do believe that attraction is something that people can go to for interest or enjoyment, thus, attraction for me does not mean to like something or someone, the truth is we are the only one who can define attraction because we are the one's who knows us better,about how we feel." I wanted to speak to but our teacher said it's already 3:00 and it's already time.
The audacity of this girl to fire me back. I am pissed,tss.Pagbibigyan kita ngayon,Vanessa but you better brace yourself dahil sa susunod na harang ka sa akin,hindi ako magparaya.
BINABASA MO ANG
Never Again
Tiểu Thuyết ChungLife serves a purpose. Knowing your life's purpose will help you find happiness and peace in this harsh world. Suffering is normal, as are heartbreaks, but giving up is not. Growth is not determined by age; rather, it is the attitude that speaks the...