STAGE (A Short Story)

Chapter 2

"Anong nginingiti mo jan joy ha". biglang sunulpot si kat sa tabi ko.

pambihira talaga tong babaeng toh parang kabute. basta basta nalang susulpot.

"hindi naman masamang umibig sa kaparehong kasarian diba?". biglang tanong ko kay kay na syang kinagulat nya at napaayos ng upo.

"a-anong ibig mong sabihin?". nakakunot noong tanong ni kat.

"OMG! don't tell me ha". pasigaw nyang sabi na may halong excitement pa ang potek

"then who's that gurl hmm?". tanong nya.

"maganda ba". dagdag nya pa

hindi ko alam kung anong unang tanong nya ang sasagutin ko sa dami ng tanong nya apo jusko.

"teka mag dahan dahan ka nga kat". sermon ko.

"nevermind na nga baka nabighani lang ako bigla". pag iwas ko sa topic.

"basta nandito lang ako palagi ha, susuportahan kita sa lahat ng gusto mo, wag lang yung ikapapahamak mo". sambit ni kat habang naka akbay sakin.

"maraming salamat". mangiyak ngiyak kong binigkas sabay yakap sa kanya.

"oh sya sige tama na ang drama joy, joy pa man din ang pangalan mo tas ang drama mo".  pabiro nyang sabi na syang ikinatawa naming dalawa

"libre mo na nga lang ako". sa kapal ng muka ko yan nag palibre na ko hahaha.

"toh ang yaman yaman eh". sambit nya sabay bili sa tindahan.

nung umalis si kat napansin kong may nakatingin sakin.

yung babae sa ilalim ng stage

pagtingin ko sa kanya bigla nyang iniwas ang tingin nya sakin at inirapan.

kanina ang ayos pa namin ah tas galit nanaman saken.

pambihira naman oh ano nanaman bang nagawa ko.

"huy!". panggugulat ni kat. kahit kailan talaga tog oh.

"tulala ka nanaman jan".  pagrarant nya nanaman sakin.

"sya ba?". tanong nya na syang ikinagulat ko.

"oh teh gulat na gulat?". sambit nya pa with expression.

"sya nga". maikling sagot ko na syang ikinangiti nya.

"si jean". sambit nya na syang ikinaayos ko ng tayo.

"boarders namin yan sa paupahan eh". sabi nya na dahilan para ganahan ako.

nag pa kwento ako kay kat tungkol kay jean.

hay kay gandang pangalan

ayon kay kat si jean ay ulila na at inampon na lang sya ng kanyang tyahin. nangupahan sila sa kanila nung nakaraang buwan pa.

hindi ko lang siguro napansin dahil madalas ako nakakulong sa bahay.

hay sa susunod nga lagi na ko lalabas.

nagpapaputi kase ako kaya ako laging nakakulong. kaya yan takot sa tao. mahiyain pa.

first year high school na nga pala ako sa susunod na pasukan.

ang sabi ni kat dito raw mag aaral si jean.

'agoi may umaasa' sinasabi ng aking utak. ano ba panggulo eh

umuwi muna ko sa bahay para humingi ng pang meryenda kay mama.

syempre ayaw ko bawasan ipon ko haha

"ma penge bente". bungad ko kay mama, hay sana di bad mood.

"aanuhin mo". tanong ni mama sakin

"meryenda". sagot ko naman.

ganyan talaga ko makipag usap laging maikli, ayaw ko kase ang nagsasayang ng salita eh.

nakakalimutan ko din mag po at opo pero pag di ko kilala syempre pa goods tayo don.

binigyan ako ni mama ng bemte. bente lang?.

pambihira naman oh bebente pero ok na toh kesa naman wala.