CHAPTER 3

0 0 0
                                    


Napangisi ako sa harapan nya na animo'y parang tanga habang nakatingin sakanya.

naramdaman nya ang presensya ko at ng makitang nakangisi ako sakanya ay pinag kunotan ako ng noo dahil wala syang ka alam alam sa nangyayari sa paligid.

"naka chamba nga naman" iling iling akong ngumisi habang nakatingin pa rin sakanya at ang mga kamay ko ay nasa beywang lang at naka angat ang tingin dahil mataas sya konti saakin.

"huh?" he gave me a confused face. wala talagang natatandaan ah? isang araw lang yon ah

"hindi mo ko natatandaan?" kunwari akong nalungkot at sya naman ay iniisip kung saan nga ba nya ako nakita.

"i can't remember meeting you" he simply said while shaking his head.

"pwes ipapa- alala ko sayo" i gave him my fake smile habang papalapit sakanya at bigla nalang sinabunutan ang buhok nyang kulay pula. napa aray kaagad sya.

"ako lang yung babaeng nabunggo mo at tinakbuhan" sinabi ko sa kanya yun habang sinasabunutan pa rin sya.

may mga estudyanteng tumitingin na saamin dahil sa ginawa ko sakanya at panay naman ang sigaw nitong isa kaya natutuon ang atensyon saamin. pero sa ngayon wala akong paki alam sakanila dahil tinutuon ko lang ang sarili ko sakanya baka mawala pa to e.

"i'm sorry.. ano ba masakit.. aray!!" sabi nya at binitawan na sya dahil baka mapanot pa at ako ang may kasalanan.

"oh anong magagawa ng sorry mo? maibabalik ba yun sa dati?" sarkastiko ko yun sinabi

"just accept my apology so that you can move on" straight to the point ah walang pasikot sikot

"hindi naman mababalik ng sorry mo ang nahulog na kwekwek ko" pasabi ko habang nakatingin sa kisame at nag iisip kunware.

"balak ko sanang bilhin lahat ng paninda nilang kwekwek, ngunit di ko naman yun mauubos" sabi ko muli habang ganon pa din ang itsura.

"i can buy you a new one" presentar pa nya. char yayamanin

"wag na baka pasalamatan pa kita pagkatapos" pagmamayabang ko pa. aba'y dapat lang dahil ang kapal nya nung iniwan ako doon... " pero.."

"what?" he sighed

"kung papayag kang ubusin lahat ng oorderin ko?" paghahamon ko sakanya

"who are you to command me?" kunot noo pang sagot nya. ewan ko kung inis sya o inosente.

"para naman mabawi ko yung kahihiyan na ginawa mo sakin don noh!" pakikipag talo ko pa sakanya

"is that all?" parang bored na syang kausapin ako

"oo, saka anong pangalan mo?" tanong ko pa na ikinangisi nya.

"do you have a crush on me?" pagduduko nya pa habang ang kamay ay nasa tuhod nya para mapantayan nya ako. ganon na ba talaga ako kaliit?!

"jologs ka ba? para nga di ka na makatakas saakin at aalamin kung anong section mo para mahanap kita" sabi ko sa pagmumukha nya.

"pilitin mo muna ako" pagpapa cute nya pa. as if namang cute.

"sabunot gusto mo?" ngumiti ako sakanya habang ang kamay ay gusto ng sabunutan sya. agad naman syang umiwas sakin.

"Jarrez Kylie Perez 17 years old grade 10 section 1 from U.S.A papunta sa puso mo" pakikipag kilala nya pa. gago talaga

so kaklase nya ang crush ko? sabagay hindi ko naman kilala mga kaklase nya dahil hindi ako pumupunta sa classroom nila.

"okay Jarizo, magkikita tayo sa friday" ngisi ko pa sakanya saka nilagpasan na sya

UNEXPECTED LOVEWhere stories live. Discover now