Zaman ilerliyordu. Ben günlük 100 TL alıyordum. Aldığım paraları iş bitince odamdaki kumbaraya atıyordum. Bir gün yine sokakta gezerken bir ev gördüm. Ev çok güzel bir evdi. Ev tek katlıydı. Bana yeterdi. İlandaki numarayı aradım ve bana yarın saat 14.00da evi görmeye gelebileceğimi söylediler. Ben eve gidip, kendime güzel bir akşam yemeği hazırlamaya başladım. Yemeği yerken aklıma büyükbabam geliyordu...
Büyükbabamı çok özlemiştim. Ama yapıcak bişeyim yoktu. Olan olmuştu.. Sonra yine alarmım kurup uyudum. Bugün cumartesidi. Cumartesi ve pazar günleri işe gitmiyordum. Yataktan kalkıp üstümü değiştirdim. Makyajımı yapıp kahvaltı hazırlamaya geçtim. Kahvaltımı ettikten sonra evin olduğu yere gittim.
Evin içi çok güzeldi. O evi alıcaktım. Evin fiyatı 150.000 TLdi. Parayı çıkarıp emlakçıya verdim. Ve bana evin anahtarını teslim etti. Evin içini güzelce temizledikten sonra bana geriye büyükbabamın evine gidip eşyaları almak kalıyordu. Eve gidip eşyaları bir arabaya yüklettim. Ve büyükbabamın eviyle vedalaştım. Çok üzücü bir durumdu çünkü çocukluğumun geçtiği evi bırakıp gidiyordum. Sonra yeni evime geldim. Eşyaları yerleştirdim. Ve artık benimde "Kendi Evim" vardı...
