เท้าของผมก้าวย่างฝ่าผู้คนมากมายในสนามบินสุวรรณภูมิ
ผมเพิ่งกลับมาจากลอนดอน!
มันเป็นทริปสั้นๆ ไปแค่ 4 วัน 3 คืนเท่านั้น
ผมก็ไปเที่ยวมาตามประสาคนชอบท่องเที่ยว ไปคนเดียวซะด้วยสิ
ตอนนี้ในมือข้างซ้ายหิ้วถุงของฝากพะรุงพะรัง
ส่วนข้างขวาก็ลากกระเป๋าเดินทางไป บนบ่าก็มีเป้ใบใหญ่ที่บรรจุของไว้เพียบ
อ้อ..
ผมชื่อ "ภูผา" อายุ 16 ย่าง 17 ปี สูง 170 ซม. น้ำหนัก 53 กก. เป็นเด็กวัยรุ่นแบบที่คุณสามารถหาเจอได้ง่ายๆตามท้องถนน หากไม่ติดที่ว่า ...
ผมหน้าตาหล่อมาก
ฮ่าๆ ไม่ถึงกับมีผู้หญิงหันมามองแต่ก็พอโดดเด่นในสายตาใครหลายๆคนได้เหมือนกัน
ครืด...ครืด..
ผมหยิบไอโฟนจากกระเป๋ากางเกงยีนส์
'น้ำค้าง'
ผมยิ้มกว้างจนแก้มปริเลย ผมรู้สึกได้อย่ามองแบบนั้นสิ
เธอไม่ใช่แฟนสาวของผมซะหน่อย ยังไม่ถึงเวลาโรแมนติกหรอกครับ เธอเป็นน้องสาวแท้ๆของผมเอง ผมรักและห่วงเธอมาก เธอเป็นครึ่งชีวิตของผม ...
"ฮัลโหล"
"พี่ผา อยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านเองได้ป่าวน่ะ"
"ถึงสนามบินแล้ว เห็นพี่เป็นเด็ก 10 ขวบเหรอ ฮึ?"
"แหะๆ นั่นสิ พี่ชายเค้าโตแล้วนี่ รีบๆมานะคะ"
"ครับ :) "
น้องสาวผมสูง 163 ซม. น้ำหนัก 44.5 กก.
อายุ 14 ปี เธอเป็นเด็กน่ารัก เอาใจเก่ง
ใครสนใจ ....
ผมไม่ให้หรอกครับ ;)
ผมวิ่งออกจากอาคารไปเรียกแท็กซี่ที่ผ่านมาพอดี
"ไปงามวงศ์วานครับพี่"
"คร้บ"
ชายหนุ่มหนวดเคราเต็มคางรูปร่างอวบใส่แว่นดำมองผมผ่านทางกระจกคนขับ
ผมรู้สึกได้...แต่ช่างมันเถอะ
ผมไปเที่ยวที่อังกฤษช่วงปิดเทอมที่โรงเรียน หนีความวุ่นวายไปหาที่สวยๆอยู่
กึก..
รถแท็กซี่จอดกะทันหัน
มันเป็นถนนเปล่าๆ แปลกที่มันก็เป็นถนนหลักแต่กลับไม่มีรถผ่านมาเลย
แสงไฟสีส้มข้างถนนไม่ได้ทำให้ผมอุ่นใจเลยซักนิด
ผมตัดสินใจพูดอะไรซักอย่างท่ามกลางความเงียบ
"มีอะไรหรอพี่"
"ท้ายรถมันติดอะไรไม่รู้ เดี๋ยวพี่ไปดูก่อน"
ผมมองนิ่งๆไม่พูดอะไรซักคำมันมุกโจรแบบออริจินัลเลยนะนี่ อีกซักพักคงมาบอกให้ผมช่วยเข็นท้ายรถ...
"อ๊าก!!!!!!"
สงสัยผมจะคิดผิด...
เสียงโอดครวญความเจ็บปวดดังขึ้น
ผมโผล่หน้าออกนอกกระจก
ไอ้อ้วนหนวดเฟื้อยลงไปนอนกุมหน้าอกตัวเองบนพื้นจนตัวงอ สัญชาตญาณความมีน้ำใจบอกให้ผมลงไปดูเขา
"พี่เป็นไร!?!"
"อึก..ยา..อะ..ยาอยู่.."
"อยู่ไหนพี่เร็วๆ!"
"ในลิ้นชัก..อั้ก"
ผมวิ่งไปเปิดประตูรถคนขับค้นหายาในลิ้นชัก ... ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ายาอะไร!
โอ๊ย บัดซบจริงๆ ..ผมได้แต่ตบหน้าผากตัวเองในใจ
"รอแป๊บนะพี่ ผมหา.. โอ๊ย!!!!"
ตุ้บ!!!!
ของแข็งบางอย่างกระทบที่ท้ายทอยผม ...
ผมต้องสู้ ...
ตุ้บ!!!!
นี่มึงไม่คิดจะให้กูทำอะไรเลยใช่ไหม
ตุ้บ!!!!
แล้วโลกทั้งใบของผมก็ดับลง....Talk with หมี
สวัสดีนะค้าาาาา ~
แอพนี้มันเล่นไงเอ่ย ;-; /มาแบบมั่วมาก
เริ่มน่าเบื่อมั้ย : มาก
กากมั้ย : มาก
แต่ไม่ต้องห่วงนะทุกคน !!! /ไหนคนอ่านแก
ตอนต่อไปภูผาจะไม่ใช่คนเดิมแล้ว!!!
เพราะว่า...!!!
รอติดตามกันด้วยนะคะ ^0^/ #โดนตบ
ปล. ใครอ่านแล้วช่วยเม้นนิดนึงได้มั้ยง่ะ เค้าเหงา ._.
เห็นว่าคนอ่านแล้วแต่ไม่เม้นมันเปลี่ยวใจ ~
ทุกคน...จะไม่มีใครเม้นจริงง่ะ 555555
มารู้จักกันเพิ่มได้ที่ทวิตเค้านะ→ @LoiusTaeMark
มาคุยกันๆ เค้าไม่กัดนะ -3-
YOU ARE READING
I'm a Monster. สัญลักษณ์ปีศาจ
Fantasyเมื่อโลกของผมสว่างขึ้น ความจริงที่ผมไม่เคยรับรู้ก็เปิดเผย เป็นจริงอย่างที่ลูก้าพูด... "ชีวิตผมจะไม่เหมือนเดิม"