1. BÖLÜM

79 2 0
                                    

Bir gün yine sabah erkenden kalktım. Okul hazırlıklarımı yaptım . Sanırım hazırım diyerek çantamı sırtıma alarak evden çıktım. Evim okula çok yakındı ve beş dakkada okula vardım . Sabah sabah matematik hiç çekilmez diye düşündüm. Daha sonra sırama oturdum . Çok geçmeden en yakın arkadaşım da geldi. Baktığımda yanında bir kız vardı ve ben o kızı hiç sevmemiştim . Bu arada adım Nil ve arkadaşımın adıda Ece. Ben Ece ye kızdan hiç hoşlanmadığımı belirttim ama takmadı bile beni. Okadar sinirlendim ki Ece yi orada boğabilirdim . Teneffüslerde ve derste yüzüme bile bakmadı. İçimden "sen yarın görürsün ! "Dedim ve onla konuşmadım birgün boyunca oysa ben onu hiç satmamıştım . Zaman geçmek bilmiyordu sanki ... Dayanamayıp Ece yi kenara çektim ve konuyu anlattım. "Ne alaka? " diye tepki verdi. Bende "alamazsın " dedim ve sustum. Yanındaki kıza ters ters baktım . Gözlerini kaçırdı . Çıkıştada birlikte gittiler . Sinirden burnumdan soluyordum . Hele sıranın üstüne yazdığı şeyi görünce daha da sinirlendim . Sıranın üstünde yazan şeyler "Ece bana oksijen kadar gerekli , ece +başak =mutluluk " Dayanamayıp kızın yüzüne yumruğu indirdim . "Sen kimi kandırmaya çalışıyorsun ? Karşında salak yok" dedim bağırarak . Oda Ecenin yanında masum gibi görünmeye çalıştı. Gıcık yaaa !!! Ben sonra eve gittim . Yatağa yattığımda yaptığımın yanlış olduğunu anladım. Sonuçta başka arkadaşlarıda vardı . Sanırım fazla kıskandım ... Sonra aklıma başka düşünceler geldi . Galiba birinden hoşlanıyordum . Ama ben çok utangaç birisiyim . Asla bunu ona söyleyemem . Ama galiba seviyorum onu adı Can . Ama çok tatlı yaaaa ....

- Gerçek Dostluk -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin