Çete#

Adsız Bölüm 3

Ertesi gün,gerçekten her şey umduğu gibi ilerliyordu.Yeşim yalnız kalmıştı,yapayalnız.En doğrusu da buydu zaten o kız yalnız kalmaktan başka bir şeyi haketmiyordu.Bunu ne kadar az dile getirse de Ada gerçekten her gördüğü şeyden sonra nefretinde bi basamak daha yükseliyordu ve şimdi böyle davranarak her şeyin daha iyiye gideceğini düşünüyordu.Herneyse artık daha fazla bunları düşünmek istemiyordu.Yeni arkadaşlarıyla yeni okulunu keşfetmek için oldukça geç kalmış hissediyordu kendisini.Çünkü Yeşimle takıldığı bu süre içinde arkadaşının sorunlarıyla ilgilenmekten okulu tanımaya hiç vakti olmamıştı.Akşam eve döndüğünde annesi Esilalara gideceklerini söyledi.Annelerinin yıllar öncesine dayanan dostlukları vardı ama Ada ve Esila onlarla fazla vakit geçirmezlerdi hatta başta birbirlerinden hoşlanmıyorlardı, o yüzden okulun ilk günlerinde de birbirlerini görmezden gelmişlerdi. Anneleri ne yaptılarsa onları yakınlaştıramamışlardı ve işi akışına bırakmaya karar vermişlerdi Esila ise Ada'nın da gruplarına katılmasını göz önünde bulundurup arkadaşlarının da isteği üzerine Ada'ya bir şans vermek istemişti ve bu geçen süre zarfında Ada'nın göründüğü kadar somurtkan,kendini beğenmiş olmadığını görmüş bunun yerine sevecen ve neşe dolu biri olduğunu görünce önceden neden bunu denemediğini düşünmüştü.Ama hiçbir şey için geç değildi.

Ada odasına girdiğinde ne giyeceğini düşünmeye başladı annesiyle bir yerlere giderken kıyafetine önem vermek zorundaydı.Çünkü bu annesinin gereksiz takıntılarından biriydi.Dolabına göz gezdirdikten sonra bordo eteğini ve üstüne,siyah önü dantelli olan büstiyerini seçti altına da siyah botlarını seçip saçını yapmak için aynanın karşısına geçti her zamanki gibi ortadan ayırıp düzleştirmişti .Bu saçı o kadar sık kullanıyordu ki herkes doğal hali zannediyordu.Kendine şöyle bir baktı yaşıtlarının aksine makyaj yapmamıştı ve bunu çok gereksiz buluyordu özel günler haricinde yirmili yaşlarına kadar da kullanmayı düşünmüyordu,çok asabi bir görünüşü vardı ama bunun altında sakladığı bir şey vardı bunu daha kimseye itiraf edemiyordu.Çünkü bunun bir itiraf değil de farkına varılmasının taraftarıydı.Açıkçası bu ince ayrıntıyı kimin farkedeceğini oldukça merak ediyordu belkide kimse göremeyecekti ama beklemekten de zarar gelmezdi değil mi? ''Hadi kızım daha hazırlanmadın mı saat kaç oldu geç kalacağız ama'' annesinin seslenişini duyduğunda birden silkelendi nerden nereye gelmişti öyle.''Tamam annem geliyorum.'' diyip yerinden fırladı.Kusursuz görünüşü olmasına rağmen bunu fazla önemsemiyordu güzel olmak her kız gibi onunda umrundaydı ama bunun doğallığından yanaydı birinin gözüne sokup egosunu tatmin edeceğine bunun gerçekliğini insanların düşüncelerine bırakmak tarafındaydı .Çıkar çıkmaz Esilaya haber vermek için elini cebine atıp telefonunu çıkardı.Kendisinin iki sokak aşşağıdaki pidecide olduğunu Adayı'da oraya çağırdığını söyledi yaklaşık on dakika yürüdükten sonra Ada annesini öpüp geç kalmayacaklarını söyleyerek iki yanağına da öpücük kondurdu ve pideciye girdi.Esila orada oturmuş kendisini bekliyordu.Birbirlerini görünce her zamanki gibi gülüşmeye başladılar.Ama bir süre sonra Esila'nın yüzü asıldı. ''Hadi bakalım dökül yine ne oldu?'' bu sorunun karşısında Esila iç çekip anlatmaya başladı. ''Oğuz artık ne zaman farkıma varacak böyle çaresizce beklemekten gerçekten yoruldum...''

Oğuz onlardan bir yaş büyüktü ve okulda her kız tarafından ilgi gören popüler biriydi.Tüm gözler ona hayranlıkla bakıyordu.Tabiki "Esila'da onlardan biriydi ama
bu olacaklara karşı umudu tam anlamıyla yok denecek kadar azdı. İki kız uzun uzun sohbet ettikten sonra eve gittiler.

ADA'NIN AĞZINDAN:

Esila bana göre boş yere kendi canını sıkıyordu.Oğuz'u etkileyecek güzellikteydi.Ama bir türlü bunun farkına varamıyordu.Bu kızda özgüven denen şey asla yoktu.Ama ne olursa olsun beşimiz el ele verip arkadaşımız için bunun üstesinten gelecektik,Esila için.Birazda burda oturup bişeyler atıştırdıktan sonra annemle taksi çağırmaya karar verdik.Akşam olduğu için yürümeme konusunda hemfikirdik.

Gizem

Esila

Selen

Asya

Dördü de okulda gözlerine birilerini kestirmişlerdi ve ben hala birini beğenemiyordum.Aslında tam olarak beğenememe değil kendimi bunun için hazır hissetmiyordum.Murat'ı unutturacak biri sıradan olmamalıydı.Onu görünce aklmda Murat'a dair her şeyin silinmesi gerekiyordu.Benim derdim Murat'ı unutmaktı işte.Artık daha fazla acı çekmek istemiyordum.Ben yokmuşum gibi davranıp hayatına devam eden oydu ve geri kazanmak için elimden geleni yapmıştım buna rağmen o umursamamayı seçmişti,kendi bilirdi.Aslında bu okula başlayana kadar öyle düşünmüyordum ama unutmaktan başka çarem yoktu acım daha bu kader tazeyken yeniden birine güvenmek zor olacaktı ama şuanlık bekliyordum.En azından yeni bir aday varsa gelsin kendi beni bulsun diye düşünüyordum.Çünkü şuan kendi ellerimle bir aptallık yapıp başrölünü üstlenmiş olduğum seneryomun ikinci partını çekmek için kendimi yeterine güçlü bulmuyordum.Neyse ne kadar fazla düşünmüştüm öyle Murat'ı düşünmek için şuan bu kadarı fazlaydı.Çok uykum bu yorucu günün ardından uykuya dalmak için hızlıca gözlerimi yumdum.

Gizem uyandığında umursamaz ve rahat olmak yerine oldukça telaşlı ve aceleci görünüyordu.Çünkü bugün göz alıcı görünmek istiyordu bunun nedeni de Semihle aynı serviste olmasıydı.İlk defa bir erkeği bu kadar fazla beğendiğini fark etmişti Semih'te farklı şeyler vardı.Çok sertti onu arkadaşlayla arada şakalaşırken görüyordu.Sınıftan da bir kızla samimiydi ama onun dışında Semih'i hiç bir kızla iletişim kurarken görmemişti.Ama Gizem zaten umursamazsın tekiydi pes etmeye hiç niyeti yoktu.Semih'in bu kaba davranışlarının altında aslında küçük bir çocuk olduğunu düşünüp kendi kendine gülüyordu. ve içindeki o çocuğu çıkartmak için ne gerekiyorsa yapacaktı.

Bukle belirginleştiricisiyle saçlarını düzelttikten sonra dar kotunu giydi,bu bacaklarının güzelliğini oldukça ortaya çıkartıyordu.Üstüne de beyaz tişört geçirdi,aralık ayındaydılar ve dışarısı buzgibiydi kat kat giyinmek şart olmuştu kapşonlu hırkasını giyip şişme montunu da onun üstüne giydikten sonra beş dakika daha bekleyip serviste nasıl davranacağını düşünmeye başladı çünkü ne olursa olsun bugün Semihle konuşması gerekiyordu.Aklına şimdilik bir fikir gelmedi fakat servisin şu an gelmiş olması gerekiyordu.Yolda düşünürüm diyerek annesine seslendi ve yanaklarına öpücüklerini kondurduktan sonra evden heyecanla çıktı.

Arkadaşlar yeni bölümlerin gelip gelmemesi konusunda kararsızım eğer istek olursa yazmayı düşünüyorum