I'm at a point in my life where I can ask myself if this is what it feels like to fall in love.
Butterflies in my stomach, smiling widely, like floating in the sky and feeling motivated every day—That is the best way I can sum up the days Callie has been courting me over the last three months.
Sa tatlong buwan na panliligaw niya sa'kin, mas lalo akong nahulog sa kaniya. I know I used to like him but now, it's like I fell into a deep abyss.
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko kapag kasama ko siya. Basta ang alam ko, masaya ako. Masaya kami.
Alam ng lahat kung gaano kasikip ang schedule niya araw-araw, pero sa kabila ng 'yon, hindi siya nabibigo gumawa ng paaran para makasama ako sa pagkain, maihatid at sunduin ako kapag nago-overtime, pag-lutuan ako ng paboritong pagkain at iba pa.
Minsan pa nga ay nahuhuli ko siyang nagpupunta sa bahay ng pamangkin ko para turuan si Deron tungkol sa lesson na hindi niya maintindihan. Pareho naman sila ng kurso kaya maraming alam si Callie sa mga lesson ni Deron.
"Chicken curry lang ba alam mong lutuin, Attorney?" Tanong ni Adonis kay Callie. "Puro ayan na lang niluluto mo. Hindi ka ba nagsasawa?"
Callie sighed and looked at Adonis. "T'saka na ako mag-sasawa kapag sawa na rin si Lemerie sa paborito niyang pagkain."
"Hah? Si Lemerie? As in si Lyndzey? Ano bang mayroon sa inyo?!"
Callie looked at me and studied my face. "Has eyes, nose, hair, teeth, lips—"
"Ang pilosopo mo naman, Attorney! Gan'yan ka ba sa korte?"
"Depende kapag katulad mo ang abogado ng kabilang panig." Pabalang niyang sagot kay Adonis at humarap sa'kin. Binaba niya ang paper bag sa lamesa ko na may laman na paboritong ulam ko at bumaling sa'kin.
"Happy birthday, Lemerie."
Nginitian ko ang lalaki ngunit agad na nahulog ang ngiti sa labi ko nang mapansin ang pagkagulat sa mukha nila Zafinah. Lahat sila ay gulat at mukhang hindi makapaniwala sa lumabas na mga salita galing sa bunganga ni Callie.
"Birthday mo ngayon?!"
Humaba ang nguso ni Amirah at pinag-krus ang braso, sinasandal ang katawan sa lingkuranan ng malambot na upuan. "Birthday mo pala, Lyn... 'di ka man lang nagsasabi sa'min!"
Sandali akong napapikit habang ang labi ay may nakapaskil pa rin na ngiti. Nakalimutan kong wala pala silang alam tungkol sa bagay na 'yon. Hindi ko sinabi sa kanila ang pagbati sa'kin ni Callie sa araw-araw dahil hindi ko alam ang kaarawan ko.
Hindi ko naman kasi alam na kailangan kong sabihin ang tungkol doon... At paniguradong matutukso lang naman kami kapag sinabi ko sa kanila ang tungkol doon. Kaya... siguro hindi ko nasabi kaagad.
"Happy birthday, Lyndzey," Pag-bati ni Dion sa'kin. "Mag-celebrate tayo mamaya!"
They all promptly turned to the man who made the remark, smiled and kept nodding as though they approved of their friend's concept. Mukhang gusto nilang lahat 'yon kaya paniguradong hindi kami makakatanggi.
"Sasama kaming lahat, Attorney," Tinapunan ng tingin ni Adonis si Callie. "Sumama ka rin!"
"Kapag kasama si Lemerie." Matipid na sagot ng lalaki at sumulyap sa'kin upang silipin ang reaksyon ko.
