Lorili o sabah erken kalmıştı içinde garip bir his vardı aşağıdan annesi sesleniyordu yemeğin hazır olduğunu fakat ekmeğin olmadığını söylüyordu Lorili evden çıkmak istemiyordu fakat annesinin ısrarı üzerine ekmek almaya çıktı. Market ile ev arası baya vardı erken eve gelmek için ara sokağa girmeyi tercih etti o ara sokaktan gitmeye çekiniyordu karanlık ve ıssızdı. Lorili sokağın ortasına doğru yavaş yavaş ilerliyordu arkadan garip bir ses geldiğini fark etti arkasını dönüp baktığında kimse yoktu yavaş yavaş ilerledi geri yine bir ses duydu bir daha arkasına dönüp baktığında arkasında bir sandalye gördü ve bu olaylar lorilinin başına ilk defa gelmiyordu bundan iki gün önce saçına birşey dokunmuştu.Lorili koşarak eve gitti eve geldiğinde artık çok korktuğu için ailesine bu olayları anlatmaya karar verdi ailesiyle bu durumu konuştuktan sonra ona şöyle derler:"tanıdığım iyi bir psikolog var konuşmamı ister misin?" lorili bu sözün üstüne sinirle odasına çıkar. Ailesi kendi arasında konuşmaya başlar bu kızı kesinlikle bir psikoloğa göstermeliyiz lorili bunları duyunca ailesi ona inanmadığı için ağlamaya başladı sonrada elini yüzünü yıkamak için banyoya gitti lavabo deliğinden sesler geldiğini duydu "bizi kurtar bizi kurtar" diyorlardı lorili orayı açtı ve elini oraya soktu sonra kıl gibi bişey lorilinin kafasından tutarak kendine doğru çekmeye çalıştı lorili anne baba diye bağırmaya başladı babası sonunda banyoya geldiğinde lorili yerde,saçları kesik ve duvarlar kan içindeydi babası yanına gitti ve ona sarıldı ona burda ne olduğunu sordu oda içim kanıyor dedi babası tam ne derken lorili bir anda kan kusmaya başladı.
