The Vampire's From The Poster

Chapter 8: Spanish Bread

CHAPTER 8:FRIENDLY BOND

KEVIN LAVINGSTON'S POV

Nung una I like being alone, I don't like having friends. Anak ako sa labas ng nanay ko, nang dahil don galit sakin ang ama at ina ko. Bunga lamang ako nang marape ang nanay ko sa isang eskenita.

Since I was born, hindi ko naramdaman ang pagmamahal ng isang magulang para sa anak, they hate mo so much na kahit mamatay ako they didn't care

Sino nga ba naman ako , isa lamang aking hamak na sampid sa pamilya nila. Hindi nila ako hinayaan na makapag-aral, at magkaroon ng pangalan pero dahil mayaman ang asawa nang aking ina, mayroong mga katulong na sila ang nagbigay sa akin nang pangalan at mayroong malaking library kung saan doon ako nag-aaral at natuto.

Mababait ang katulong sa mansion nina ina, pinapahiram nila ako ng mga ginamit na libro nang kanilang anak, minsan pa ay kung may oras sila tinuturuan nila ako.

Pero dahil sa isang malaking trahedya nawala lahat ng iyon na parang bula, ang mga yaman at mansion nila ay binili ng mayayamang tao, nang dahil don inatake sa puso ang aking ina at kinalaunan pumanaw rin ito, balak ko na sanang magpakalayo-layo noon.

Nagulat na lamang ako nang isama nila ako sa isang maliit na kubo upang doon manirahan, ang akala ko ay tanggap na niya ako bilang anak kahit anak ako sa labas ngunit nagkakamali ako, nagging utus-utusan ako nang aking ama at nakababatang kapatid.

Mas naging mahirap ang buhay ko, nagging lasinggero nang aming ama.

Nagtatrabaho ako sa edad na 13, simula umaga hanggang hapon ang trabaho ko para lamang may mapakain ako sanila nang anak niya.

Tuwing uuwi ako nang walang dala na pera ay sinasaktan ako nito hanggang sa mapagod siya at makatulog, saka ko lamang gagamutin ang mga sugat na aking natamo mula sa kanya

Lumipas pa ang ilang mga buwan paulit-ulit lamang ang mga pangyayari,papasok sa trabaho nang umaga;uuwi nang hapon;pananakit sa akin nang aking ama; at tutulog

Hindi ko narin namalayan na nag laki na pala nang pinayat ko,nagmukha rin ako pulubi o batang musmos dahil sa itsura ko

Akala ko habang buhay na ako maghihirap sa ganoong pamumuhay, ngunit nagkamali ulit ako. Dumating siya ang babaeng nakita ko sa palengke na walang arteng tumitingin-tingin nang karne ang babaeng magliligtas sa akin sa pagmamalupit nang aking ama.

Nagkaroon ako nang panibagong buhay, mayroong bagong tirahan;nakakapag-aral nang libre;lagging may ,masarap na pagkaing nakahain sa hapag kainan at mayroong pamilyang itinutiring

Nang dahil sa babaeng ito nagbago lahat anng pananaw ko sa buhay, sinubukan kongh maging mas positibo sa mga problema na kahit manghina siya at mawalan nang pag-asa andito kami nang mga bampirang yon para umalalay sa kanya para tulungan siya sa kahit anong oras.

Ashly Smith's POV

Kanina pa akong nawiwierduhan sa pag ngiti-ngiti ni kevin habang nakatingin sa pader nang bahay naming, kanina blanko siyang nakatingin sa pader tapos ngayon naman ay ngingiti-ngiti siyang hindi ko maintindihan.

"He's weird"

Lumigon ako sa likod ko , bumungad sakin ang lalaking kahapon pang hindi umuuwi n ag komportable sa pakakaupo niya sa sofa sa loob nang kwarto ko.

"Where have you been?" Seryoso kong tanong sa kanya, agad na may sumipil na pilyong ngiti sa kanyang labi habang nakatingin ang mata nito sa akin nang mapang-asar kaya tinaasaan ko siya nang kilay bago ito irapan

"Geez, ang sungit mo talaga. Ohhh and by the way high way~to answer your question naggala-gala lang ako sa city"

"Gumala? Tapos ngayon lang nakauwi simula kahapon?pinagloloko moba ako?"Inis kong pagtatanong sa kanya kaya ngiwi siyang napakamot sa batok niya ata alanganing tumingin sa akin

"I'm telling you the truth Ash, nasa city ako magdamag kahapon na gumagala"

"Ganon ba kasarap gumala para hindi mo namalayan kung anong oras na?"

"Uhm-hehehe"

"Tch"Singhal ko sa kanya at binalikan nang tingin si kevin na nakatingin samin na may pagtataka kaya umiwas nalang ako nang tingin at tinignan nang masama si kino kaya tinaas nito ang parehas nitong kamay na para bang sumusuko.

"May lahi kaba Ash?" Pagtatanong nito sa gitna nang pagmumuni-muni ko kaya nilingon ko siya

"Spanish"

"Ala diba tinapay yon?"Inosenteng tanong ni kevin kaya napahagalpak nang tawa si kino habang ako naman ay manghang nakatingin kay kevin

"Spanish ay isang lahi ng mga espanol sa ingles"Pagpapaliwanag ko rito kaya't nahihiya itong umiwas nang tingin kaya napatawa ako nang mahina. His face looks like a red tomato dahil sa sobrang pula.

Nung hindi parin tumitigil sa kakatawa si kino ay agad ko itong binato nang unan, pero dahil nga bampira siya nasalo niya rin agad ito nang walang kahirap-hirap, tinaas baba niya ang kilay niya na para bang nagyayabang kaya inirapan ko nalang ito at lumabas nang kwarto

Saktong paglabas ko siya ring naman paglabas ni subaru sa kwarto niya kaya umiwas agad siya nang tingin at naunang naglakad paalis

"He's really a tsundere"

Biglang sulpot naman ni kino sa likod ko kasunod nito si kevin na nawala na ang pamumula nang mukha nito, inirapan ko lang si kino at nagsimula nang maglakad papuntang sala

Nang makababa kami lahat sila naroroon at may sari-sariling gianagawa;

Reiji,Ruki and Carla reading a book

Kanato and Laito doing their usual things

Ayato bickering with Yuma,Shin and the newly come Subaru

Laito and Kou watching videos in their phone, at wala narin akong balak alamin kung ano yon

And supposedly Shu sleeping in his newly couch that I bought for him dahil ayaw niya yon iwanan sa mall kaya binili ko nalang para sa kanya

Umupo ako sa single sofa na katapat nang hinihigaan ni Shu at tinignan silang may maliit na ngiti sa labi

Nakisali si Kino at Kevin sa kanila na lalo kong ikinasaya, ngayon nalang ulit umingay ang buong mansyon. Dating ako lang ngayon lagpas na kami sa sampu na nakatira rito.

I wish na sana magkasundo pa sila sa mga susunod na buwan lalo na si Shu na laging tahimik pero alam kong kahit nakapikit ito ay pakiramdam ko na nakikinig siya sa mga nang yayari sa paligid niya

Nakikita kong may pakialam ito sa mga nakakabatang kapatid niya, hindi niya ito masyadong ipinapakita because he is always lazy para pakialaman pa ang bagay na yun 

Tommorow will be a new day wishing for a fun bond again with these boys

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1008 Words

please vote,comment and share for the next chapter