One step at a time
Isa sa mga phrases natutunan ko sa papa ko. Sinasabi niya sakin iyan every time nag tre-trekking kami ng family ko. Nakasink in siya sa utak ko at daladala ko pa hanggang ngayon. As I grow old, I began to questioned what is that meaning of that phrase. And then suddenly, I finally figured out.
Life is like taking the stairs. You will encounter a thousand steps before you reach to the top. A top that you want reach your in life. Minsan sa haba ng lakbay natin, you tend to be impatient. Yung tipong kati-kati ka na maabot iyung goal mo sa buhay. So, you tend to take a big leap. Humahakbang ka ng two steps para mapabilis ang akyat mo. You feel joy na finally nakakausad ka na sa pag akyat mo at konti nalang maabot mo na siya. But, by taking a big leap, hindi mo alam na may backfire iyun sa buhay mo. Dahil hindi mo namalayan na mayroon kang na-miss out sa mga steps na hindi mo nahakbangan. Taking a big leap, pwede ka mapagod agad sa pag akyat. Sa kakamadali mo sa pag akyat, pwede ka madisgrasya. In results na hindi na muli makakaakyat.
Like in the song “ Gaano kabilis nag simula, Gano'n katulin Nawala”.
Moral lesson: Take your time. Don’t rush. Don’t force things. Don’t pressure yourself. Do your best. Good things will come. Just wait for it.
